Τελικά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο δεινό που επέφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - Οικολόγων (μην τους ξεπλένουμε) δεν είναι ο εκβαρβαρισμός της κοινωνίας (για την οποία εξάλλου δεν φταίει μόνη αυτή). Ούτε το γεγονός ότι έχει καταφέρει το παράλογο να παρουσιάζεται ως λογικό. Ούτε ότι πρακτικά έχει δικαιώσει την ανηθικότητα στον πολιτικό λόγο.
Το μεγαλύτερο δεινό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ -Οικολόγων είναι ότι με τη στάση της έχει δικαιολογήσει λανθασμένες πολιτικές πρακτικές. Και το χειρότερο, έχει οδηγήσει αυτόματα την αξιωματική αντιπολίτευση, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, στην υπεράσπιση του δικού της πολιτικού έργου στα χρόνια της κρίσης, ακόμα και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- με και χωρίς ΔΗΜΑΡ. Όσο κι αν ακουστεί παράδοξο, αυτό το τελευταίο μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο κακό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.
Προτού οι ακραιφνείς υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας αρχίζουν να φωνασκούν εναντίον της θέσης μου, ξεκαθαρίζω ότι αυτό όντως πιστεύω. Η κυβέρνηση της ΝΔ και συγκεκριμένα η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠαΣοΚ - με και χωρίς ΔΗΜΑΡ ήταν σαφώς καλύτερη από τη σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - Οικολόγων. Αλλά για να είμαστε όλοι ειλικρινείς με τον εαυτό μας, αυτό δεν είναι δύσκολο. Σήμερα, από το προσφυγικό μέχρι την οικονομία, κι από την παιδεία μέχρι την υγεία ελάχιστα έως μηδαμινά είναι αυτά που μπορούν να χαρακτηριστούν θετικά. Και το χειρότερο: τα περισσότερα από τα θετικά είναι λύσεις εισαγωγής, ήτοι αποτελούν προσταγές του Κουαρτέτου (ή της Τρόικας όπως, ορισμένοι επιμένουν, ή των Θεσμών όπως ο Γιάνης με ένα -ν- λέγει).
Από την άλλη, η τελευταία συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠαΣΟΚ- με και χωρίς ΔΗΜΑΡ δεν ήταν τόσο καλή, όσο τουλάχιστον θέλουν ορισμένα στελέχη της ΝΔ σήμερα να την παρουσιάσουν. Εάν ήταν τόσο καλή, δεν θα είχε χάσει τις εκλογές. Εάν ήταν τόσο καλή θα είχε δείξει μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη. Εάν ήταν τόσο καλή, θα ήμασταν σε άλλη κατάσταση σήμερα. Πνίγηκε κι εκείνη στο τσουνάμι των μνημονίων. Κι αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει κανείς να δει ρεαλιστικά και πραγματιστικά. Και να το διορθώσει.
Εάν προχωρήσει η ΝΔ με τη γραμμή ότι θα κάνουμε όσα κάναμε πρωτύτερα αλλά καλύτερα, τότε δεν έχει κανένα νόημα να έρθει στην εξουσία.
Η ΝΔ σήμερα πρέπει να μιλήσει για το αύριο. Να δώσει λύσεις για το αύριο. Και να κάνει το δικό της σχέδιο. Η λογική «φύγε εσύ για να έρθω εγώ» ή ότι «εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα» είναι μεσοπρόθεσμη λογική (ακόμα κι αν το «εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα» μπορεί να είναι απόλυτα σωστό).
Η ΝΔ μόνο εάν αυτοκτονήσει θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές με διαφορά μικρότερη των 6 ποσοστιαίων μονάδων. Με τις κατάλληλες κινήσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να είναι αυτοδύναμος Πρωθυπουργός. Η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Ό,τι και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ το ποτάμι δε μπορεί να γυρίσει πίσω. Η παλιά του ομάδα-φόβητρο της επικοινωνίας αποδεικνύεται, μετά το θέμα των τηλεοπτικών αδειών και της διαχείρισης της καθημερινότητας, φούσκα (τι να πρωτοπεί κανείς), ενώ η προσπάθεια διαμόρφωσης νέου οικονομικού status quo υποφέρει από ερασιτεχνισμό.
Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μία κάνει ό,τι πουν οι δανειστές, από την άλλη αποτυγχάνει πλήρως στην εφαρμοσμένη πολιτική έχει οδηγήσει στο τέλειο αδιέξοδο. Πλέον ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν το 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα καταφέρει να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειές του περισσότερο θυμηδία προκαλούν παρά ελπίδα. Και καθημερινά θα φθείρεται, φθείροντας όμως μαζί του κι εμάς, όλους τους Έλληνες πολίτες. Έτσι όλοι μαζί (η συντριπτική πλειοψηφία) οδηγούμαστε στην αποδοχή της στασιμότητας. Απλώς ζούμε. Δε ζούμε για να δημιουργούμε.
Από εκεί και πέρα πρέπει να βρεθούν πραγματικές εναλλακτικές λύσεις. Ελληνικές λύσεις. Το περιβόητο ελληνικό σχέδιο, η Εθνική Ελλάδος, πρέπει να είναι συγκεκριμένο και σαφές. Και πρέπει να μην έχει σχέση με το παρελθόν. Ούτε με τα κελεύσματα των συμμάχων δανειστών μας.
Η μεγαλύτερη δυσκολία μοιάζει να είναι η συνειδητοποίηση, ιδιαίτερα για το ελληνικό πολιτικό σύστημα δύο βασικών αξιών: (1) ότι στην πράξη χάσαμε (2) ότι οι Έλληνες πολίτες είναι απολύτως αρνητικοί στα όσα έχουν γίνει τα τελευταία επτά χρόνια.
Εάν προχωρήσει η ΝΔ με τη γραμμή ότι θα κάνουμε όσα κάναμε πρωτύτερα αλλά καλύτερα, τότε δεν έχει κανένα νόημα να έρθει στην εξουσία. Διότι αυτό θα σημαίνει τη διατήρηση μιας στρεβλής κατάστασης. Και που το καλύτερο που θα γίνει είναι αντί για 3 στους 4 Έλληνες να μη μπορούν να πληρώσουν λογαριασμό τους, να μην μπορούν να πληρώνουν 2 στους 4 Έλληνες.
Η Ελλάδα θα ξαναζήσει ευημερία όταν οι πολίτες της τη ζήσουν. Οι πολίτες της έχουν κατανοήσει με το πιο σκληρό τρόπο ότι καλώς ή κακώς μέχρι σήμερα όλοι απέτυχαν. Και ζητούν ΑΛΛΑΓΗ. Είναι εφικτό. Είναι πραγματικό. Είναι ρεαλιστικό. Θα πρέπει απλώς να ξαναρχίσουμε από την αρχή. Με σεβασμό στα δεδομένα και στις επιθυμίες των εταίρων, αλλά με γνώση ότι γράφουμε εμείς πρώτοι το βιβλίο. Διότι αυτή είναι η απλή, σκληρή μεν αλλά απλή, πραγματικότητα: χάσαμε, ηττηθήκαμε σφόδρα. Πρέπει να σηκωθούμε πάλι. Αλλά όλοι μαζί. Και πάνω απ' όλα: με τη γνώση ότι εμείς γράφουμε το βιβλίο.