Την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου το πρωί άνοιξαν για δεύτερη φορά οι πόρτες του Σωφρονιστικού Καταστήματος Ανηλίκων στον Αυλώνα και φιλοξένησαν το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης που διοργανώνει ο Κύκλος Ποιητών σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, το Μέγαρο Μουσικής -όπου έγινε και η τελετή της έναρξης την Δευτέρα στις 22 Σεπτεμβρίου- και το Μουσείο Μπενάκη. Οι ποιητές που επισκέφτηκαν το Κατάστημα του Αυλώνα ήταν οι: Τασούλα Καραγεωργίου, Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Ηρώ Νικοπούλου, Ντίνος Σιώτης και Γιώργος Θεοχάρης.
Ο λόγος που επιδίωξε ο Κύκλος Ποιητών να συμπεριληφθούν και φέτος οι φυλακές στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ είναι η βαθιά πεποίθηση ότι η ποίηση είναι και πρέπει να είναι για όλους. Δεν υπάρχουν όρια για την τέχνη. Η φαντασία του ανθρώπου είναι ελεύθερη, όπου κι αν βρίσκεται προσωρινά φυλακισμένο το σώμα του. Και μάλιστα όσο πιο περιορισμένος ψυχικά ή σωματικά είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει την αρωγή και την ανάταση που προσφέρει η ποίηση.
Η θετική εμπειρία της πρώτης επίσκεψης το πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ επαληθεύτηκε και επαναλήφθηκε και φέτος. Στο ακροατήριο εκτός από τους κρατούμενους ήταν και οι δύο φιλικότατοι και πρόθυμοι κοινωνικοί λειτουργοί του Καταστήματος.
Την αρχική διστακτικότητα και αμηχανία διαδέχθηκε το ενδιαφέρον, η αναμονή και --στο τέλος η αποδοχή. Μέσα από τις αναγνώσεις των ποιημάτων και τον διάλογο που ξετυλιγόταν σιγά-σιγά ανάμεσα στους κρατούμενους και στους ποιητές, άρχισαν να αναπτύσσονται τα πολύτιμα ζητούμενα, της επικοινωνίας και της εμπιστοσύνης. Μοιράστηκαν οι ποιητές με τους κρατούμενους έφηβους συναισθήματα με τρόπο που μόνο η ποίηση μπορεί, άκουσαν τις σκέψεις τους, απάντησαν σε ερωτήσεις τους. Κάποιοι κρατούμενοι εξομολογήθηκαν με ειλικρίνεια πως άκουγαν ποίηση για πρώτη φορά. Δεν θεωρούσαν πως ήταν ικανοί να πλησιάσουν κάτι τόσο δύσκολο, τόσο μακρινό και άπιαστο για τις δικές τους ικανότητες. Μετά από την συζήτηση που έγινε και αφού πραγματικά προβληματίστηκαν, τελικά κατέληξαν πως με αφορμή την συνάντησή αυτή θα είναι στο εξής πιο ανοικτοί και δεκτικοί. Αυτή η διαπίστωσή τους ήταν για τους ποιητές η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Για να προσφέρουν μεγαλύτερη ποικιλία ερεθισμάτων στους κρατούμενους όλοι οι ποιητές είχαν διαλέξει εκτός των δικών τους ποιημάτων να διαβάσουν ποιήματα και άλλων ποιητών, όπως του Νίκου Καρούζου, του Γιώργου Σαραντάρη, αλλά και νεότερων ελλήνων και ξένων.
Ένα από τα παιδιά του ακροατηρίου, μάλιστα, προς το τέλος της συνάντησης, διαπίστωσε πως τελικά προτιμά τα ποιήματα που μιλούν για το όνειρο και την αγάπη από άλλα που μιλούν για τις δύσκολες καταστάσεις που ούτως ή άλλως όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν και τις ζούμε.
Ο παρηγορητικός και ανακουφιστικός λόγος της ποίησης έφτασε τελικά στις καρδιές τους. Στο τέλος της εκδήλωσης οι κρατούμενοι μας ζήτησαν να τους ξαναεπισκεφτεί ο Κύκλος Ποιητών και μετά την λήξη του Φεστιβάλ. Οι ποιητές υποσχέθηκαν ότι θα το κάνουν σύντομα.