Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα ιδρύθηκε το 1988 και στεγάζεται στους χώρους του παλιού εργοστασίου της Αρματολών και Κλεφτών 48, που είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ως τυπογραφείο και επιπλοποιείο.
Μια σημερινή επίσκεψη σ' αυτό είναι μία απόλαυση.
Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης είχε ως στόχο την παρουσίαση και προώθηση της σύγχρονης ελληνικής τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γι' αυτό και επικεντρώθηκε στην οργάνωση εκθέσεων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, σε συνεργασίες με γκαλερί στην Ευρώπη, καθώς επίσης λάμβανε μέρος και σε διεθνείς Foires. Το ΚΣΙΤ έκανε γνωστή στο ελληνικό κοινό τη σημαντική γενιά των Ελλήνων εικαστικών, που δρούσαν στο εξωτερικό από το 1950, διοργανώνοντας μεγάλες ατομικές εκθέσεις, όπως των Κουλεντιανού, Μολφέση, Στάμου, Αντωνάκου, Δάφνη, Δανιήλ κ.α. Η δημιουργός του εξαιρετικά δυναμική γυναίκα, η Ιλεάνα, με επιμονή και πείσμα στο υψηλό επίπεδο του έργου της παρά τις δύσκολες συνήκες έδωσε το προσωπικό της στίγμα στο χώρο αυτό. Εκεί όπου και εμείς οι φίλοι της οικογένειας Τούντα έχουμε ζήσει χρόνια τωρα όμορφες στιγμές.
Τη διετία 2001 - 2003 το Κέντρο αναικαινίστηκε ολοκληρωτικά, διατηρώντας από το παλαιό κτίριο μόνο την ιδιαίτερη πρόσοψή του. Και βέβαια η γκαλερί συνέχισε την πλούσια δραστηριότητά της. Με νέους Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες .
Integral
Ως στις 3 Ιουνίου διαρκεί η ομαδική έκθεση INTEGRAL.
Ο στόχος της έκθεσης αυτής είναι να αποτυπώσει το κλίμα της κρίσης στην Ελλάδα με καλλιτέχνες από διαφορετικές γενιές, όπου τα έργα τους δημιουργούν την ατμόσφαιρα μιας δύσκολης περιόδου.
Η Ιλεάνα Τούντα
Κρίση
Η Ιλεάνα μιλάει για την κρίση: «Το 2010 είναι το έτος που ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα. Μετά το πρώτο σοκ, κάποιοι από εμάς αρχίσαμε με μεγαλύτερη ψυχραιμία να οραματιζόμαστε τα οφέλη που θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε ως κοινωνία. Μετά από δεκαετίες απληστίας, ματαιότητας και άκρατου καπιταλισμού, η οικονομική κρίση θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μία ευκαιρία να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας, να επιστρέψουμε σε αξίες που είχαν εκλείψει και να δούμε πάλι τον κόσμο στις "αληθινές" του διαστάσεις. Στο μυαλό μας βέβαια, η κρίση θα ήταν μία κατάσταση προσωρινή. Σήμερα, μετά από 7 χρόνια ανέχειας, ανεργίας και ανασφάλειας - όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, - μετά το κύμα των προσφύγων και των μεταναστών, η οποιαδήποτε αισιοδοξία έχει εξαλειφθεί. Πλέον δεν μιλάμε για μια οικονομική κρίση μεμονωμένων χωρών, αλλά για μια κρίση παγκόσμια, πολιτισμική και ηθική».
Επιβλητικό γλυπτό
Εισερχόμενος ο επισκέπτης στον χώρο της έκθεσης εισπράττει μία αίσθηση πεσιμισμού. Φως, χρώμα χαρά πουθενά... Και μόνο οι τίτλοι των έργων τα λένε όλα. Ο Μεγάλος Τρελός, το επιβλητικό γλυπτό από σίδερο του Κώστα Κουλεντιανού (1982), οι Μαύροι ουρανοί Π. Φαμέλη, έργα του Μάκη Θεοφυλακτόπουλου (1990) και άλλων. Τα έργα του Αλέξη Ακριθάκη (1970 - 80), οι βαλίτσες του είναι σύμβολο αίωνιας φυγής.
Η Φρύνη Μουζακίτου
«Κατεβασμένα ρολά» της Φρύνης Μουζακίτου
Την σημερινή εικόνα της πόλης απεικόνισε η εγκατάσταση της Φρύνης Μουζακίτου με τίτλο The Athénée Project, στα παλαίσια πάντα της Έκθεσης INTEGRAL.Το έργο στην ιστορική στοά Αρσακείου, σηματοδοτεί την ερήμωση ενός κεντρικού εμπορικού άξονα την Αθήνας, όπως η οδός Σταδίου που ενώνει δύο ιστορικές πλατείες της πόλης, την πλατεία Ομονοίας και την πλατεία Συντάγματος, με τα κλειστά μαγαζιά με τα ρολά τους κατεβασμένα, που θυμίζουν έρημη πόλη.
Η έκθεση αυτή ολοκληρώθηκε τέλη Απριλίου.
Με πολλές εκθέσεις
Η Φρύνη Μουζακίτου σπούδασε Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και αποφοίτησε το 1987. Συνέχισε τις σπουδές της στο Λονδίνο στο Royal College of Art και απέκτησε τον μεταπτυχιακό της τίτλο το 1991. Έχει στο ενεργητικό της μια σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε γκαλερί και δημόσιους χώρους, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έργα της βρίσκονται σε πολλές συλλογές.
Έχει συγγράψει το βιβλίο Φόρμα - Η Οπτική Γλώσσα στον Σύγχρονο Σχεδιασμό, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 2004 και από το 2001 διδάσκει εικαστικά στο ΤΕΙ Αθήνας, στο τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακοσμητικής και Σχεδιασμού αντικειμένων. Η Φρύνη είναι σύζυγος, του καθηγητή της Ιατρικής Γιάννη Τούντα.
Η καλλιτέχνης εξηγεί το έργο της
Η στοά Αρσακείου ή στοά Ορφέα, ήταν μια αντιπροσωπευτική σκεπαστή εμπορική στοά της αστικής Αθήνας, στα πρότυπα των στοών που σχεδιάστηκαν κατά τον ύστερο 19ο αιώνα σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Απευθυνόταν στη μεσαία αστική τάξη, την τάξη που αποδεκατίστηκε και πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, τα περισσότερα καταστήματα της στοάς κατέβασαν ρολά και πλέον η στοά αποτελεί απλά ένα γρήγορο πέρασμα, παρά ένα σημείο συνάντησης.
Πολιτική έκθεση
Τα κατεβασμένα ρολά, ο χαρακτηριστικός κεντρικός τρούλος της στοάς από σίδερο και γυαλί, αλλά και ίχνη μέσα στον ίδιο τον χώρο του καταστήματος, όπως αποτυπώματα στους τοίχους, ράφια βιτρίνας και σημάδια καταστροφής απο την υγρασία και τον χρόνο, αποτέλεσαν τον βασικό καμβά πάνω στον οποίο σχεδιάστηκε αυτή η εγκατάσταση.
Αναβιώνει την παρακμή του χώρου.μέσα από ένα σύμπλεγμα έργων με συγγένειας με ένα «μοντερνιστικό» παρελθόν. Η σιδερένια δομή στο δάπεδο αποσυντίθεται κάτω από το βάρος των κατεβασμένων ρολών. Ο συσχετισμός με την παρακμή που έφερε η Ελληνική οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτος.Η καλλιτέχνης τονίζει πως πρόκειται για μια βαθιά πολιτική έκφραση, αφορμή διαλόγου με την Ντοκουμέντα.