Η ελληνική πολιτική εξαθλίωση που κορυφώθηκε με τη δημοκρατική «αρπαγή» της εξουσίας από την ανίερη συμμαχία των καταληψιών της αυτο-ονομαζόμενης αριστεράς με τους δεξιούς «εθνοσωτήρες», κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να επισημανθούν οι κύριοι λόγοι που μας έφεραν εδώ που είμαστε και κυρίως να βρεθούν οι λύσεις που θα μας βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο.
Η ανάλυση της ευθύνης των πολιτικών όπως και των πολιτικών κομμάτων έχει ξεπεράσει από καιρό το σημείο κορεσμού. Έχει μπει σε διαρκή διαδικασία ανακύκλωσης και τελικά δεν έμεινε τίποτε πλέον να ανακυκλωθεί.
Και πώς διορθώνεται το πρόβλημα; ... Το μεγαλύτερο βήμα είναι η συνειδητή επιλογή να δημιουργήσουμε εκ του μηδενός (και, εννοείται, έξω από τα ασφυκτικά όρια του κράτους) τις δομές εκείνες που θα διαπλάσουν ανθρώπους ικανούς στο μέλλον να εμπνεύσουν την κοινωνία και να ηγηθούν. Και η βασική δομή αυτού του είδους, ίσως και η μόνη, είναι η παιδεία. Εκεί λοιπόν θα πρέπει να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους όσοι θλίβονται από τη σημερινή κατάντια της χώρας και ενδιαφέρονται για το μέλλον της.
Στάθης Καλύβας, Καθημερινή 28.02.2016
Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις ευρωπαϊκές Χώρες με το υψηλότερο ποσοστό πτυχιούχων. Αν τα ελληνικά Πανεπιστήμια είχαν δημιουργήσει, όπως εξ ορισμού έπρεπε να γίνει, ένα πρότυπο λειτουργίας μέσα στο δικό τους χώρο, όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι με την αποφοίτησή τους, θα μπορούσαν να μεταφέρουν το περιβάλλον αυτό στην κοινωνία και στην πολιτική. Και σε περιόδους κρίσης ο Έλληνας θα μπορούσε να κοιτάξει με εμπιστοσύνη στα Πανεπιστήμια και να αισθανθεί σίγουρος ότι η κατάσταση δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αποστολή και ευθύνη των πνευματικών ιδρυμάτων. Αυτή η ευθύνη, στην Ελλάδα μεταβιβάστηκε ασύστολα στους καταληψίες! Και οι πανεπιστημιακοί/ακαδημαϊκοί ανακήρυξαν τους εαυτούς τους θύματα του πολιτικού σκοταδισμού τον οποίον οι ίδιοι εγκατέστησαν οικειοθελώς στο χώρο τους ενώ είχαν ιερό καθήκον να τον προφυλάξουν.
Αυτό το βόλεμα όμως δε μπορεί να συνεχίζεται επ΄αόριστον. Θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να πάρουν την ευθύνη που αποποιήθηκαν εδώ και χρόνια και η οποία είναι βασικό κομμάτι του λειτουργήματος που ορκίστηκαν να εξασκήσουν και να αρχίσουν να καθαρίζουν τους στάβλους του Αυγεία που δημιούργησαν. Πρέπει οι αξιότιμοι κύριοι πανεπιστημιακοί/ακαδημαϊκοί να μεγαλώσουν και να φύγουν από την πολιτική της κερκίδας ή του κακομαθημένου έφηβου που εξασκούν σήμερα και να το δείξουν αυτό με πράξεις στους νεαρούς των πανεπιστημιακών σχολών που έχουν την πρωτόγνωρη λαχτάρα και όλο τον ενθουσιασμό του έφηβου να βελτιώσουν την κατάσταση γύρω τους. Σε ιδανικές συνθήκες βέβαια, η παιδεία αρχίζει από το δημοτικό, αλλά αν τα πανεπιστήμια καθιερώσουν σωστές αρχές αυτό θα αλλάξει και τη βάση στη συνέχεια.