altschaimer
«Δεν είναι ότι δεν θυμάσαι! Απλά δεν δίνεις προσοχή όταν σου μιλάω!» Κι όμως, το πρόβλημα δεν είναι ότι το άτομο με άνοια δεν δίνει προσοχή όταν του μιλάτε. Είναι ότι δεν θυμάται. Ή μπορεί όντως να αντιμετωπίζει προβλήματα συγκέντρωσης και να μην μπορεί να εστιάσει σε αυτό που του λέτε, γι' αυτό και να σας ρωτά ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Αντί γι' αυτό, αν η υπομονή σας σας το επιτρέπει, επαναλάβετε με ηρεμία την πληροφορία στο αγαπημένο σας πρόσωπο όσες φορές χρειαστεί.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ (καλώς εχόντων των πραγμάτων) το περιστατικό που μου συνέβη πριν 6 χρόνια. Ήταν μία όμορφη καλοκαιρινή βραδιά και η πανσέληνος έλαμπε πάνω από το Λυκαβηττό, αλλά δεν είχα το κουράγιο να σταθώ και να απολαύσω τη στιγμή: η μέρα μου είχε ξεκινήσει στις 7 το πρωί και μόλις έβγαινα από το γραφείο μου φορτωμένη με το λάπτοπ και την τσάντα με τις σημειώσεις μου. Μηχανικά, κατευθύνθηκα προς το σημείο όπου πάρκαρα συνήθως το αυτοκίνητό μου. Όμως, έκπληξη! Το αυτοκίνητο δεν ήταν στη θέση που το είχα αφήσει πριν λίγες ώρες.
Το γεγονός ότι ο γονιός σας έχει διαγνωστεί με άνοια, δεν σημαίνει ότι αυτομάτως παύει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ο ίδιος για τη ζωή του. Οι άνθρωποι με αρχικού σταδίου άνοια, παρά τις ήπιες δυσκολίες στη μνήμη, το λόγο ή σε άλλες νοητικές λειτουργίες, παραμένουν ικανοί να λαμβάνουν λογικές αποφάσεις και να επιλέγουν τον τρόπο που θέλουν να ζουν. Σε αυτή τη φάση της νόσου, ο δικός σας ρόλος είναι να στηρίξετε την ανεξαρτησία και την αυτονομία του γονιού σας, ενθαρρύνοντάς τον να παραμείνει στο πηδάλιο της ζωής του για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
