aneryia

Προς απόδειξη του προαναφερθέντος φαινομένου, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα περιστατικό που συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια (2012), όταν η Ελλάδα είχε ήδη για τα καλά υποστεί οικονομική καταδυνάστευση. Σε βενζινάδικο, λοιπόν, στην περιοχή του Περάματος, επισκέπτονται Χρυσαυγίτες τον ιδιοκτήτη και τον απειλούν να απολύσει τους 10 Πακιστανούς βενζινοπώλες και να προσλάβει Έλληνες, πράγμα που έπραξε υπό τον φόβο του τραμπουκισμού. Τουτέστιν, μόνο δύο Έλληνες προθυμοποιήθηκαν να πιάσουν δουλειά. Ακράδαντη απόδειξη της αναζήτησης του εύκολου χρήματος και της άνετης ζωής.

Ο Αλή Ογλού Γιουνκέρ είναι ο μόνος Ρομά δάσκαλος στον Σύλλογο και ένας από τους δύο Δροσερίτες που κατάφερε να σπουδάσει.  Θεωρεί τυχερούς τους μαθητές και τις μαθήτριές του. «Στην εποχή μου δεν είχαμε τίποτα. Οι γονείς μου διέθεταν οικονομική ευχέρεια κι έτσι κατάφερα να τελειώσω το σχολείο και να πάω στο πανεπιστήμιο. Τα αγόρια εδώ δεν έχουν πολλές επιλογές. Είτε θα γίνουν ναυτικοί, είτε θα παντρευτούν στα 15, είτε θα μπλέξουν. Αντί να μας δώσουν ένα μολύβι στο χέρι, μας δίνουν ένα χαστούκι. Αλλά ίσως αυτό φοβούνται. Ότι θα κυριεύσουμε τον κόσμο με το μολύβι!»

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 73.3 εκατομμύρια από τα 200 εκατομμύρια των ανέργων παγκοσμίως είναι νέοι (ηλικίας από 15 έως 24 ετών). Στα δύο τρίτα των Ευρωπαϊκών οικονομιών, η ανεργία των νέων παραμένει πάνω από το 20% και περισσότεροι από ένας στους τρεις άνεργους νέους αναζητούν δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Η δουλειά, εφόσον βρεθεί, είναι συχνά χαμηλότερη των προσδοκιών τους για μια δουλειά ποιότητας. Στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική τα ποσοστά ανεργίας στους νέους είναι κοντά στο 30% επί δεκαετίες, και αυτές είναι και οι μόνες περιοχές όπου τα πράγματα εξακολουθούν να επιδεινώνονται τα τελευταία χρόνια.