ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Ως γνωστόν, «conflict minerals» χαρακτηρίζονται τα ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες τα οποία εξορύσσονται σε συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για κάτι ανάλογο (αλλά ευρύτερο) από το φαινόμενο που περιγράφουν οι όροι «conflict diamonds» (ή blood diamonds), οι οποίοι αναφέρονται ειδικά στα διαμάντια. Έτσι, η αξιοποίηση των πρώτων υλών, από εργαλείο ανάπτυξης, γίνεται αφορμή για αστάθεια και συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές, μετεξελισσόμενη σε «κατάρα παρά ευλογία» (ή "resource curse").
Πέραν των όσων έχουν αναφερθεί ανωτέρω, ο εργαζόμενος δικαιούται σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης από πλευράς εργοδότη και αποζημίωσης απόλυσης, με εξαίρεση την περίπτωση στην οποία απολυθεί εντός του 1ου έτους από την ημερομηνία έναρξης της συμβάσεως, χρόνος που θεωρείται δοκιμαστική περίοδος. Το ποσό που δικαιούται εξαρτάται από το αν ο εργαζόμενος είναι μισθωτός ή ημερομίσθιος αλλά και από τη διάρκεια απασχόλησής του μέχρι την καταγγελία της σύμβασης εργασίας.Αξίζει να αναφερθεί επίσης, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος είναι μισθωτός, ο εργοδότης δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση προειδοποιώντας τον εργαζόμενο σε διάστημα ανάλογο της χρονικής διάρκειας της απασχόλησής του.
Ο Καναδάς έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας στον κόσμο. Οι γιατροί θεωρούνται ένα από τα πιο σημαντικά «χαρτιά» για τη συγκρότηση ενός σωστού και ολοκληρωμένου κοινωνικού κράτους. Φροντίζει βέβαια να καλύπτονται οικονομικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έτσι ώστε εμβάσματα από ασθενείς να θεωρούνται ανύκουστα σε γιατρούς και νοσοκόμες. Η φοίτηση και η εκπαίδευσή τους είναι μια αρκετά δύσκολη, αν και όχι τόσο μακροσκελής, διαδικασία.
Η βία κατά των γυναικών διαπερνά όλους τους πολιτισμούς, όλες τις χώρες, τις κοινωνίες και τις εποχές...Δεν γνωρίζει κοινωνική διαστρωμάτωση και δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις. Η διαχρονικότητα της κοινωνικής αυτής παθογένειας, που αναγνωρίζεται πλέον ως έγκλημα με άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις τόσο για τις γυναίκες θύματα όσο και για τη κοινωνία στο σύνολό της, εδράζεται σε μία εξίσου διαχρονική νοσηρή νοοτροπία περί αδυναμίας του γυναικείου φύλου. Τούτο επιβεβαιώνει η πρόσφατη και πιο ολοκληρωμένη έως σήμερα πανευρωπαϊκή έρευνα για τη βία κατά των γυναικών, που διενεργήθηκε από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA).
Το σιδέρωμα μαστού στην Κεντρο-Δυτική Αφρική (Καμερούν, Τσάντ,Κένυα), το κυνήγι μαγισσών στη Σαουδική Αραβία και τη Γκάμπια, οι πρόωροι γάμοι και τεκνοποιήσεις στη Γουατεμάλα, στην Ινδία και τον Νίγηρα, οι δοκιμές παρθενίας και φυσικά ο ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων στην Σομαλία, Ερυθραία, Υεμένη, νότιες περιοχές Αιγύπτου και Σουδάν είναι κάποιες από τις πρακτικές που συνεχίζουν και υπάρχουν μέχρι και στις μέρες μας, τον 21ο αιώνα. Οι εξαναγκαστικοί γάμοι που σχετίζονται με τη προίκα που θα δοθεί στον μελλοντικό σύζυγο και η κλειτοριδεκτομή θεωρούνται ως οι ιερότερες παραδόσεις για τη ζωή της γυναίκας καθώς αποτελούν τις τελετουργίες μύησης τους στον ενήλικο κόσμο και το κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή.
Ποια λοιπόν η σχέση ηθικής και πολιτικής; Το ερώτημα, διαχρονικό και καίριο για την ανθρώπινη ζωή, έχει διαγράψει μακρά πορεία στην ιστορία της πολιτικής φιλοσοφίας αλλά ακόμη μεγαλύτερη και πολυσχιδέστερη στην πολιτική πραγματικότητα όλων των εποχών.
