Όπως μου εξήγησε η Ουζμπέκα ξεναγός, η ετυμολογική προέλευση της λέξης Σαμαρκάνδη προήλθε από τη συνένωση της πρόθεσης «εις» με την τοπωνυμία «Μαρκάνδη». Το «Εις Μαρκάνδην» που έλεγαν οι Μακεδόνες όταν έφτασαν στην Κεντρική Ασία κατέληξε στο Σαμαρκάνδη. Ονόματα της μακεδονικής δυναστείας, όπως το Ρωξάνη, είναι και σήμερα κοινότυπα μεταξύ των Ουζμπέκων. Φτάνοντας ο Μέγας Αλέξανδρος στην Σαμαρκάνδη, ένα απο τα ευφορότερα σημεία της Κεντρικής Ασίας, διαπίστωσε ότι περαιτέρω πορεία προς βορράν δεν είχε στρατηγική σημασία, διότι την πεδιάδα διαδέχονταν οι άγονες στέπες που οδηγούν μέχρι τη Μογγολία και τη Σιβηρία. Για αυτό και στράφηκε προς νότο, προς την Ινδία.
Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες οι γυναίκες απαγορευόταν να εισέρχονται στο στάδιο όπου διεξάγονταν τα αθλήματα. Έτσι, η γυναικεία συμμετοχή γινόταν μέσω... αντιπροσώπου. Οι γυναίκες συμμετείχαν ως ιδιοκτήτριες ίππων για τα ιππικά αγωνίσματα ή τις αρματοδρομίες, εφόσον βεβαίως είχαν την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα. Έτσι, πέρασε στην ιστορία η Κυνίσκα, κόρη και αδελφή δύο βασιλέων της Σπάρτης, του Αρχίδαμου και του Αγησίλαου, που το 396 π.Χ. κερδίζει στο τέθριππο. Είναι γνωστή επίσης η ιστορία της Καλλιπάτειρας που μεταμφιέζεται σε γυμναστή προκειμένου να μπει στον αθλητικό χώρο των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας και να παρακολουθήσει το γιο της να αγωνίζεται στην πάλη. Όταν αποκαλύπτεται η πραγματική της ταυτότητα, γλιτώνει την τιμωρία της θανατικής ποινής, μόνον γιατί οι άνδρες της οικογένειάς της ήταν Ολυμπιονίκες.