atoma-me-eidikes-anaykes
Είκοσι οκτώ άνθρωποι διέμεναν εκεί και 17 από αυτούς κατάφεραν να γλιτώσουν από τη φωτιά.
Πολλές εκπλήξεις κι ενδιαφέρουσες δράσεις.
Χρησιμοποίησε την τουαλέτα που προορίζονταν για άτομα με ειδικές ανάγκες. Μια γυναίκα όμως αντέδρασε έντονα.
Κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο και αμέσως διαπιστώνεις ότι πρόκειται για έναν ευλογημένο τόπο. Το βουνό ευωδιάζει από τα άγρια βότανα. Η θέα προς τη θάλασσα κόβει την ανάσα και τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια του χωριού σε προσκαλούν να το ανακαλύψεις γωνιά γωνιά. Το σχολείο είναι ισόγειο, χτισμένο με πέτρα, όπως και τα περισσότερα σπίτια του χωριού. Κάποτε υπήρχαν πολλά παιδιά εδώ. Σήμερα, σε υποδέχονται μόλις δώδεκα. Η απορία που γεννιέται στο μυαλό σου είναι «Πού πήγαν όλοι;» ή μάλλον «γιατί να αφήσει κάποιος έναν τόπο, που μοιάζει βγαλμένος από ζωγραφικό πίνακα;».
Οι φράσεις αυτές αποτελούν την απόλυτη πράξη στρουθοκαμηλισμού. Ένας τρόπος για να «χρυσώσει» κανείς το χάπι στους γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες ή και στα ίδια τα άτομα. Κάπου μέσα σε αυτή την αστική ευγένεια και τον πολιτικά ορθό λόγο χάσαμε όλοι την ουσία των πραγμάτων.
