Πέρα όμως από τα ζητήματα αυτά, ένα άλλο ζήτημα ιδιαίτερης βαρύτητας τείνει να διαμορφώσει πιο στέρεες βάσεις συνεργασίας ανάμεσα στο Ιράν και τη γειτονική μας χώρα. Η αυτονομία των Κούρδων του Ιράκ. Το ενδιαφέρον με το ζήτημα των Κούρδων του Ιράκ είναι ότι και οι δύο χώρες κατά το παρελθόν είχαν συνεργαστεί με πτυχές του πολιτικού συστήματος των Κούρδων του Ιράκ. Το τελευταίο όμως χρονικό διάστημα και κυρίως μετά τη δημοσίως εκδηλωμένη πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε δημοψήφισμα για ανεξαρτησία, η στάση και των δύο χώρων άλλαξε άρδην.
Μακροχρόνια η αντιπαράθεση μας με τη γειτονική Τουρκία με αρκετές πτυχές και μεμονωμένα επεισόδια να παραμένουν σχετικά άγνωστα. Όλα όμως τα επεισόδια πρέπει να τυγχάνουν αντίστοιχης αξιολόγησης από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και να εξάγονται τα ανάλογα συμπεράσματα και κυρίως να λαμβάνονται διορθωτικές ενέργειες.
Στην περιοχή γύρω μας, υπάρχουν χώρες που έχουν αποθρασυνθεί απέναντι σε μια πολιτική στάση που έχει μπερδέψει την καλώς εννοούμενη ανοχή με την απόλυτη ενδοτικότητα. Μια χώρα όπως η Ελλάδα που λειτουργεί και υπάρχει λόγω της ικανής αποτρεπτικής της δύναμης, αν αποχωρήσει/υποχωρήσει από αυτό, τότε θα βρεθεί πολύ σύντομα σε ένα σκηνικό απόλυτων πιέσεων που θα έχουν μορφή τελεσιγράφου. Θα είναι δηλαδή μια κλίμακα πιο κάτω από την απόλυτη απώλεια εδαφών. Πολύ απλά διότι ο φόβος της αποτρεπτικής ικανότητας θα έχει χαθεί και ουδείς θα φοβάται.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία συστηματικά αρνείται να εκπληρώσει, με προσχηματικούς και διαδικαστικούς λόγους, τις υποχρεώσεις της με βάση τα διμερή Πρωτόκολλα Επανεισδοχής Ελλάδας - Τουρκίας του 2001 και του 2010. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που διαβίβασε ο κ. Χουντής στην Βουλή στις 07.04.2015, ότι από την έναρξη ισχύος του Πρωτοκόλλου (Απρίλιος 2002) μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015 ζητήθηκε από την Τουρκία η επανεισδοχή 137.722 παράτυπων μεταναστών, εκ των οποίων οι τουρκικές Αρχές δέχθηκαν την επανεισδοχή 13.314 μεταναστών και παρέλαβαν τελικά μόνο 3.838.