elika

Να θυμηθώ λοιπόν στο παιδί μου να μην σερβίρω ένα γεμάτο πιάτο με φαγητό που αχνίζει -κανένα φαγητό δεν κάνει καλό καυτό-, το οποίο θα πρέπει σε κάθε κουταλιά να «φυσάω» δύο λεπτά και αυτή θα βρίσκει δικαιολογία να αρνείται να φάει, να θυμηθώ μέχρι να μάθει την νοστιμιά του κάθε φαγητού να της το σερβίρω όμορφο και περιποιημένο για να δελεάζεται, να δοκιμάσει πριν καν το απορρίψει από την εμφάνιση του, ελπίζω να πιάσει.
Τον τελευταίο καιρό έχω «πάθει» μια τάση να χρησιμοποιώ τα εσπεριδοειδή με την φλούδα και ολόκληρα, αφού πρώτα τα βράσω, όπου και όταν το έχω δοκιμάσει το αποτέλεσμα είναι φανταστικό, απαραίτητη προϋπόθεση να σου αρέσουν οι γλυκόπικρες γεύσεις και να ξέρεις από που έρχονται τα φρούτα σου και να μην είναι άγουρα.
Ποιος δε γνωρίζει και δεν έχει δοκιμάσει τον μουσακά, το πιο γνωστό πιάτο της ελληνικής Κουζίνας! Ο μουσακάς δεν είναι αμιγώς ελλληνική συνταγή, αλλά τούρκικη, βέβαια μόνο το όνομα είναι ίδιο μιας και η τούρκικη συνταγή ουσιαστικά δεν έχει καμία σχέση με τον πλέον ελληνικό μουσακά!
Η ζύμη φτιάχνεται με αλεύρι, βούτυρο, ελαιόλαδο, καφέ ζάχαρη, γάλα, μαγιά, ανθόνερο, αλάτι, πιπέρι και λίγη κανέλα ενώ η γέμιση περιέχει ισόποσες δόσεις φέτας, πατινιώτικης μυζήθρας και φρέσκου πατινιώτικου τυριού με πολλά ντόπια αυγά (αντιστοιχεί περίπου ενάμιση αυγό σε κάθε τυρόπιτα).
Το αβοκάντο σε συνδυασμό με αβγά είναι ένα από τα πιο πλήρη και υγιεινά γεύματα (για να μην ξεχάσω να πω και γευστικό). Εάν έχετε βαρεθεί να τα τρώτε βραστά ή τηγανιτά, αυτά τα ψητά αβοκάντο στον φούρνο με αβγά, θα είναι μία ευχάριστη προσθήκη στο πρωινό σας.
Το εικονιζόμενο τσουρέκι φτιάχτηκε από τον Δημήτρη στο «Patisserie Ξωνίκη» στη Μεγάλη Παναγιά ένα χωριό στην προ του Άθω περιοχή. Απόφοιτος σχολής αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής ξεδιπλώνει την τέχνη του στα σιροπιαστά γλυκά, στις πάστες, στις τούρτες, στα κεράσματα και στα κουλούρια. Βέβαια σπεσιαλιτέ του 36χρονου Δημήτρη είναι τα τσουρέκια και τα γαλακτομπούρεκα.
Βγάζουμε τη σφολιάτα τελευταία στιγμή από το ψυγείο. Λαδώνουμε ελαφρά ένα ταψί στις διαστάσεις της σφολιάτας. Φροντίζουμε όταν απλώσουμε τη σφολιάτα να προεξέχει στα πλαϊνά, ώστε να κρατηθεί μέσα η γέμιση. Απλώνουμε σε λεπτή στρώση την κρύα γέμιση. Πασπαλίζουμε με το κεφαλοτύρι. Καλύπτουμε με τη δεύτερη σφολιάτα. Τσιμπάμε με τα δάχτυλα τις άκρες ώστε να σφραγίσουμε την πίτα. Με κοφτερό μαχαίρι, χαράζουμε τη σφολιάτα ώστε να εξατμίζονται τα υγρά της πίτας στο ψήσιμο.
Πατσαβουρόπιτα, εχμ... πιστεύω αδικείται πολύ αυτή η λαχταριστή και υπέροχη πίτα με αυτό το όνομα, γι΄αυτό την «στόλισα» από τα δίπλα με την εμβληματική λέξη μπουγάτσα και για την ακρίβεια εύκολη μπουγάτσα!
Η γαλατόπιτα είναι η χαρακτηριστική πίτα της Θεσσαλίας και των παιδικών μας χρόνων! Ποιος δεν έχει φάει για πρωινό ή απογευματινό ένα «μπαμπάτσικο» κομμάτι γαλατόπιτας, το οποίο έβγαζε όλη την γλύκα και την αγάπη της φροντίδας, η γαλατόπιτα μύριζε και μυρίζει «μανούλα»!
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το ρύζι με το νερό να βράσει, βράζουμε μέχρι να σωθεί το νερό.Βάζουμε σε μία κατσαρόλα τα 700 ml. από το γάλα με την ζάχαρη, το ξύσμα, την βανίλια και το μέλι να πάρουν μία βράση. Προσθέτουμε στην κατσαρόλα με το γάλα, το βρασμένο ρύζι. Χαμηλώνουμε την φωτιά και βράζουμε για 15′ λεπτά, ανακατεύοντας τακτικά.