ellatha

Στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί ένα μύθευμα που δρα σαν λαιμητόμος σε κάθε προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας. Το μύθευμα βασίζεται στο σύνθημα της «Μικρής πλην τίμιας Ελλάδας», που πρωτοειπώθηκε το 19ου αιώνα και κατά καιρούς επανέρχεται στην πολιτική συζήτηση. Μιας Ελλάδας δηλαδή που θα πρέπει από τη μία να είναι σοβαρή και μετρημένη αλλά και από την άλλη να μην ζητάει πολλά. Ένα σύνθημα που ενώ υποδηλώνει μια ρεαλιστική προσέγγιση στην πραγματικότητα στην ουσία θέτει όρια στα όνειρα των Ελλήνων για μια ουσιαστική κοινωνική και οικονομική ανόρθωση.

Μπροστά στην απίστευτη στασιμότητα σκέψης κι αντίδρασης όλη η κοινωνία στην πίεση της επιβίωσης αρχίζει να αντιμετωπίζει ιστορίες καθημερινής τρέλας που απλώς πιστοποιούν την κοινωνία του τρόμου. Τράπεζες που καλούν ακόμα κι υπαλλήλους τους για να πληρώσουν τα δάνεια τους που είναι σε καθυστέρηση, τράπεζες που για να ξεπεράσουν το νόμο βάζουν κατ' επίφαση δικηγορικά γραφεία να καλέσουν όσους οφείλουν έστω κι ένα σεντ του ευρώ, αφού συστημικά η δόση φαίνεται καθυστερημένη, εταιρείες που καταφεύγουν σωρηδόν σε διαταγές πληρωμών ή/και δεσμεύσεις λογαριασμών ως μέσο πίεσης, ενώ φίλοι και συγγενείς δείχνουν το σκληρό πρόσωπό τους με έναυσμα την ανάγκη της επιβίωσης.

Η δημοσιογραφία θα έπρεπε να θέτει ερωτήσεις και όχι να τις απαντάει. Η άποψη του δημοσιογράφου δεν χωράει στο ρεπορτάζ που κάνει. Η σημερινή ανάγκη για να «πουληθούν περισσότερα φύλλα» και να «καταγραφούν περισσότεροι αναγνώστες διαδικτυακά» έχει πλήξει ανεπανόρθωτα και την ποιότητα της δημοσιογραφίας. Πρέπει να ξαναθυμηθούμε πως για να μεταδοθεί σωστά ένα γεγονός πρέπει να το ζήσεις και να το (εξ)ερευνήσεις όσο καλύτερα μπορείς, ώστε να το κατανοήσει και ο αναγνώστης. Και προ πάντων, πως οι άνθρωποι θέλουν να διαβάζουν για κάτι που τους αφορά, που αγγίζει τη δική τους ζωή.

Συνήθως τα γραφόμενα στα social media δεν αποτελούν τεκμηριωμένες με γεγονότα γνώμες. Αφορούν εκτιμήσεις που τις περισσότερες φορές είναι απλά άκριτη αναπαραγωγή απόψεων άλλων και γι' αυτό κρύβουν πολλές ανακρίβειες ή πλάνες. Το έχουμε δει πάρα πολλές φορές αυτό με fake news. Το φαινόμενο αυτό το κάνουμε όλοι μας χειρότερο όταν αναπαράγουμε άκριτα ό,τι ακούμε. Στο σημείο αυτό θα αναφερθώ στο θέμα των Πανεπιστημίων.

Η κυβέρνηση έβγαλε τα τανκς πολύ αργά έτσι ώστε να σταματήσει την καταστροφή η οποία είχε ήδη ολοκληρωθεί. Κήρυξε την πόλη σε κατάσταση συναγερμού αλλά το κακό είχε ήδη γίνει. Την επόμενη κιόλας μέρα ο Μεντερές θα κατηγορήσει τους κομμουνιστές για τα Σεπτεμβριανά. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του στις 7 Σεπτεμβρίου 1955 «οργάνωσαν κίνημα για την ανατροπή του αστικού καθεστώτος στην Τουρκία». Οι συλλήψεις γνωστών Τούρκων της αριστεράς όπως του Aziz Nesin και του Νazim Hikmet ήρθαν ως επιστέγασμα των δηλώσεων του πρωθυπουργού. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1960, ο Μεντερές και τα υπόλοιπα ανώτατα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος θα τεθούν υπό στρατιωτική δίκη για αυθαιρεσίες.