ellenike-koinonia
Ο νεοέλληνας εκδυτικοποιείται ταχύτατα. Δείγμα αυτής της μετεξέλιξής του η αποφυγή εμπλοκής όταν ο συνάνθρωπός του κινδυνεύει.
Ας ξαναβρούμε το «Εμείς» της ελληνικής κοινότητας ως εναλλακτική στη φθορά και την παρακμή.
Και η μυωπική θέαση των Ελλήνων για το "αληθές και το μη-αληθές".
Μέσα στα τόσα μας σκιαγμένα «ναι», ας πούμε κι ένα «ΟΧΙ».
«Ρωτήστε τι είναι πιο άθλιο από το να είσαι φτωχός, και η απάντηση είναι ότι μόνο η φτώχεια πονάει όπως η φτώχεια…»
Μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος τόσο εύκολα να ηρεμήσει;
Ο Νεοέλληνας αρχίζει να σκέπτεται μόνο με συννεφιά.
Καιρός να ανοίξει η συζήτηση όπου θα εξετάστούν με ειλικρίνεια τα θέματα της πραγματικής έκτισης ποινών και της αυστηροποίησής τους.
H φτωχοποίηση, η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, η εγκληματικότητα συμβάλλουν στη δημιουργία μιας γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής.
«Βλέπω τις τιμές και σκιάζομαι.... Το ρεβίθι πέντε και πενήντα...Πώς θα βγούμε; Θα αναγκαστώ να περικόψω από το προσωπικό...»
