ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Ως γνωστόν, «conflict minerals» χαρακτηρίζονται τα ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες τα οποία εξορύσσονται σε συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για κάτι ανάλογο (αλλά ευρύτερο) από το φαινόμενο που περιγράφουν οι όροι «conflict diamonds» (ή blood diamonds), οι οποίοι αναφέρονται ειδικά στα διαμάντια. Έτσι, η αξιοποίηση των πρώτων υλών, από εργαλείο ανάπτυξης, γίνεται αφορμή για αστάθεια και συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές, μετεξελισσόμενη σε «κατάρα παρά ευλογία» (ή "resource curse").
Ο συγγραφέας περιγράφει με λόγο σκληρό την πραγματική εικόνα του επιχειρηματικού γίγνεσθαι, καλύπτοντας μια κρίσιμη δεκαετία της παγκόσμιας οικονομίας και μάλιστα στο κέντρο του διεθνούς εμπορίου και επιχειρείν, τη Νέα Υόρκη. Οι αλόγιστες σπατάλες σε διαμονή, ανέσεις, διασκέδαση, οι ίντριγκες και τα παιχνίδια κάτω από το τραπέζι, τα συμφέροντα, και οι στημένες συμφωνίες, οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις, αποτυπώνονται με γλαφυρότητα και ωμότητα. Μα πίσω από όλα αυτά κρύβεται το ταξίδι ενός ανθρώπου από την υπέρτατη ευτυχία που πυροδότησε ο κεραυνοβόλος έρωτας, στη συντριβή, στο σημείο μηδέν, στο τέλμα, στην παραίτηση.
Για να διεισδύσει με επιτυχία κάποιος στο περιβάλλον ενός σύνθετου πελάτη με πολλούς υπευθύνους λήψης απόφασης, ο account manager χρειάζεται να δημιουργήσει ένα χάρτη (visual map), κάτι σαν GPS, προκειμένου να φτάσει με επιτυχία στον προορισμό του. Τέτοιοι χάρτες βοηθάνε τον πωλητή να προβεί σε οπτική διαβάθμιση των σχετικών εμπλεκομένων προσώπων επιρροής αλλά και στην απεικόνιση της ενδεχομένης σχέσης μεταξύ των. Ο χάρτης αυτός βοηθά τον account manager να οπτικοποιήσει τη «μεγάλη εικόνα» ενός πελάτη και να αναπτύξει άμεσα πλάνα επί τόπου ή να προσαρμόσει τη στρατηγική του.
Η έννοια της γραφειοκρατίας διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Max Weber και αναφέρεται στη συνηθέστερη µορφή οργάνωσης «που χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτισµό, ιεραρχία, εξουσία, πειθαρχία, κανόνες, καριέρα, καταµερισµό εργασίας, θητεία». Μια άλλη σημαντική θεωρία που αναπτύχθηκε σχετικά με την γραφειοκρατία, ήταν αυτή του Karl Marx. Σε αντίθεση με τον Weber, για τον Marx η γραφειοκρατία δεν αποτελεί μέρος της γενικότερης και αναπόφευκτης συνθήκης του καταμερισμού εργασίας που παρατηρείται σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής.
Οι Κεφαλονίτες τυροκόμοι αισθάνονται ιδιαίτερα ενοχλημένοι που η πασίγνωστη στο Πανελλήνιο φέτα Κεφαλονιάς δεν κατοχυρώθηκε ως ΠΟΠ φέτα (από την νησιωτική Ελλάδα μόνο η Λέσβος μπορεί να παράγει φέτα) και δεν μπορούν να εννοήσουν πώς γίνεται, αυτοί που -όπως ισχυρίζονται- διδάξαν στους άλλους Έλληνες από τις αρχές του περασμένου αιώνα την τέχνη του να παράγουν φέτα να μην έχουν ακόμη πετύχει από την επίσημη Πολιτεία την αναγνώριση του προϊόντος τους!
Οι ταλαντούχοι εργαζόμενοι είναι παθιασμένοι. Το να τους προσφέρεις ευκαιρίες για να κυνηγήσουν το πάθος τους βελτιώνει την παραγωγικότητά τους και την ικανοποίηση που τους δίνει η δουλειά τους. Όμως πολλοί μάνατζερ θέλουν οι εργαζόμενοί τους να δουλεύουν σε ένα μικρό κουτί. Αυτοί οι μάνατζερ φοβούνται πως η παραγωγικότητα θα πέσει αν αφήσουν τους υπαλλήλους τους να συγκεντρωθούν και σε κάτι ακόμα κυνηγώντας το πάθος τους. Αυτός ο φόβος είναι αβάσιμος. Έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να κυνηγήσουν το πάθος τους στη δουλειά, βιώνουν μια κατάσταση ευφορίας που τους κάνει πέντε φορές πιο παραγωγικούς.