Εγκλημα

Σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Εκκλησίας της Ελλάδας, ο αριθμός των κληρικών που αυτοί τη στιγμή εργάζονται και πληρώνονται από το κράτος ανέρχεται στους 11.000. Όπως προανέφερα, τα στοιχεία μισθοδοσίας, φορολογίας και λοιπών οικονομικών συναλλαγών της εκκλησίας κρατώνται ως επτασφράγιστο μυστικό, οπότε μπορούμε μόνο να υπολογίσουμε ενδεικτικά. Ας αναλογιστούμε λοιπόν πως ο μισθός των κληρικών κυμαίνεται από τα 650 Ευρώ κατώτατος και 2.000 ευρώ ανώτατος μηνιαίως. Ας αποφασίσουμε πως θα λάβουμε υπόψη ένα μέσο όρο 850 ευρώ ανά κληρικό, και ας κάνουμε τα απλά μαθηματικά. 850 επί 12 επί 11.000. Φίλες και φίλοι, από αυτή τη μαθηματική πράξη προκύπτει το ποσό των 112.200.000 ετησίως.
Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία στην Ελλάδα: κάθε γυναίκα σήμερα γεννάει 1,3 παιδιά, όταν για να είναι σταθερός ο πληθυσμός της χώρας πρέπει να γεννιούνται από κάθε γυναίκα 2,1 παιδιά. Το 1980 είχαμε 148.134 γεννήσεις και οι θάνατοι ήταν 87.282. Το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά που οι ετήσιες γεννήσεις ήταν λιγότερες από τους θανάτους. Το 2014 οι γεννήσεις στην Ελλάδα έφτασαν στις 92.148 (47.383 αγόρια και 44.765 κορίτσια), παρουσιάζοντας μείωση 2,1% σε σχέση με το 2013, που είχαν ανέλθει σε 94.134 άτομα (48.430 αγόρια και 45.704 κορίτσια). Από αυτές τις γεννήσεις οι 79.975 γεννήσεις είναι από Ελληνίδες (ποσοστό 86,8%) και οι 12.173 γεννήσεις είναι από αλλοδαπές (ποσοστό 13,2%). Η μέση ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση ήταν τα 31 έτη (ενώ το 2013 τα 30,9 έτη).
Άμεσα σχετιζόμενη με την ιστορία αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε κράτους, η θρησκευτική διδασκαλία στα σχολεία έχει πολλές πτυχές. Μπορεί να είναι ομολογιακή ή μη-ομολογιακή, υποχρεωτική ή κατ' επιλογήν, με ή χωρίς εναλλακτικά μαθήματα. Μπορεί ακόμα να συνίσταται σε απλή συμπερίληψη θρησκευτικών δεδομένων, δεδομένων σχετικά με τη θρησκεία (fait religieux), μέσα σε άλλα μαθήματα--όπως στην περίπτωση της Γαλλίας. Ενδέχεται τα μαθήματα να καθορίζονται με ευθύνη της εκάστοτε ομολογίας ή με ευθύνη και σχεδιασμό του κράτους, ή και σε συνδιοίκηση/συνεργασία μεταξύ εκκλησίας και κράτους.
Για τους μη γνωρίζοντες τα πλυντήρια ήταν μέσα υδρομηχανικού εμπλουτισμού των μεταλλοφόρων κοιτασμάτων της περιοχής, ώστε αυτά να εμπλουτίζονται σε αργυρούχο μόλυβδο, δηλαδή το γαληνίτη (PbS) και τον κερουσίτη (PbCO3). Η μέθοδος αυτή ήταν μεν αποτελεσματική, αλλά απαιτούσε μεγάλες ποσότητες νερού, σε μία σχετικά άνυδρη περιοχή, όπως η Λαυρεωτική. Ετσι, οι σπουδαίοι μεταλλουργοί του Λαυρίου επινόησαν μία κατασκευή στην οποία το νερό που χρησιμοποιούνταν για τον καθαρισμό του μεταλλεύματος, μπορούσε να αυτοκαθαρίζεται και να επανα-χρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό.