fos

Ο Γλάρος Ιωνάθαν και ο Μικρός Πρίγκιπας με αγγίζουν πολύ περισσότερο για να καταλάβω...

«Κυβερνοεπίθεση σε υδροηλεκτρικούς σταθμού», λέει ο Μαδούρο.

Το πρώτο γλυπτό έχει τίτλο «Ραντεβού». Στο έργο αυτό υπάρχει μια γυναίκα ζωγραφισμένη και δίπλα της κάποια υλικά «άτακτα» τοποθετημένα... Για τους μήνες Μάιο έως και Ιούλιο, στις 08:30 το πρωί, με το φως του ήλιου, τα υλικά αυτά σχηματίζουν τη μορφή ενός άνδρα που πάει να δώσει ένα φιλί στη ζωγραφισμένη γυναίκα. Το δεύτερο γλυπτό λέγεται «Πρόταση Γάμου». Έχει στηθεί σ' ένα σημείο του παραλιακού πεζόδρομου όπου συνηθίζεται να γίνονται γάμοι κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Η σκιά ενός άνδρα γονατισμένου που κάνει πρόταση γάμου σε μια ζωγραφισμένη γυναίκα, εμφανίζεται κατά τους ίδιους μήνες με το πρώτο έργο, στις 10:30 το πρωί.

Κάθε γενιά βγάζει τους δικούς τις ξεχωριστούς ανθρώπους. Κάθε γενιά βγάζει αυτούς που εκπέμπουν φως κι είναι πρόθυμοι να το μοιραστούν με τους γύρω τους. Πολλοί δε φαίνονται. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί εμείς δε στρέψαμε ποτέ το βλέμμα πάνω τους. Αλήθεια, πόσοι θα ξέραμε σήμερα τον Καζαντζάκη, το Βαμβακάρη, τον Λαμπράκη και πόσοι θα είχαμε δεχτεί το φως τους αν δεν υπήρχαν στην εποχή τους οι άνθρωποι εκείνοι που άνοιξαν καρδιά και μυαλό κι αντιλήφθηκαν αυτό το ξεχωριστό κάτι σ' αυτούς τους ανθρώπους; Χρειάζονται πάντα οι άνθρωποι που θα δώσουν τα φώτα στο πνεύμα, στις τέχνες, στην κοινωνία, χρειάζονται όμως κι οι συλλογικότητες.