karpathos
Από τα χέρια του έχει γεννηθεί μια πόλη! Τα μωρά που έφερε στον κόσμο φτάνουν τα 15.000, όμως ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι περίπου 10.000 από αυτά τα γνωρίζει από τότε που ήταν... κύτταρα, αφού είναι παιδιά πετυχημένης εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ο γιατρός ξεχωρίζει και φωτοβολεί, γίνεται φάρος με την ικανότητα ενσυναίσθησης που τον διακρίνει. Κάθε ζευγάρι, κάθε γυναίκα κι άντρας που τον επισκέπτεται, αποτελεί και μια πολύ προσωπική και ξεχωριστή ιστορία, εκείνος δένεται μαζί τους, τόσο που πολλές φορές καταλήγει να είναι ο νονός του παιδιού που βοήθησε να έρθει στον κόσμο!
Ήρωες της ιστορίας δυο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Μανώλης Περίδης και ο Γιώργος Μανιάτης. Βρέθηκαν και οι δυο στη Λεγεώνα των Ξένων στις αρχές του '60 στην Αλγερία. Κι ενώ ο Μανώλης καμαρώνει για τον μισθοφορικό στρατό και όπως χαρακτηριστικά μας λέει: «από εκεί μέσα έβγαιναν άνθρωποι»! Από την άλλη ο Μανιάτης, σιχάθηκε τη Λεγεώνα και τα έργα της, έτσι το 1961 πραγματοποίησε μια απίστευτη απόδραση, περπάτησε 21 ημέρες μέσα στην έρημο, ενώ εκείνη στιγμή ο δεκανέας Περίδης ήταν στα τάγματα που τον κυνηγούσαν κι αν τον έπιαναν ήταν σίγουρο ότι θα τον εκτελούσαν!
Η 5η Οκτωβρίου 1944 είναι η μεγάλη γιορτή της Καρπάθου, μετά από 650 χρόνια το νησί αποφάσισε ολομόναχο, ντύθηκε τη γαλανόλευκη και έφερε τα πάνω-κάτω στο Νότιο Αιγαίο! Όσο κι αν περιγράφουμε την ιστορία πάντα θα υπάρχουν πτυχές που δε μπορούμε, δε φτάνουμε να τις αγγίξουμε κι έτσι κάπως μοιραία στεκόμαστε λιγόψυχοι, ανήμποροι μπροστά σε γεγονότα που άλλαξαν τα χρόνια. Πρόφτασα να μιλήσω με κάμποσους από κείνους που λέμε σήμερα Επαναστάτες, εκείνους που έπιασαν ένα όπλο και έδωσαν τέλος στην Ιταλική κυριαρχία. Κι αν υπάρχει κάτι μαγικό σ΄αυτούς τους ανθρώπους είναι η ειλικρίνεια των προθέσεων! Η αλήθεια τους δε μπορεί, δε γίνεται να γραφτεί ούτε σε τόμους βιβλίων, ούτε και μπορεί να την παραμερίσει το πέρασμα του χρόνου.
Οι ελληνικές κοινότητες, πριν το 1922, ελέγχουν το 50% του κεφαλαίου του επενδεδυμένου στη βιομηχανία της Αυτοκρατορίας, το 60% των θέσεων εργασίας στους μεταποιητικούς κλάδους. Κυριαρχούσαν απόλυτα στο εισαγωγικό και το εξαγωγικό εμπόριο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 1914 το 46% από τους ιδιοκτήτες τραπεζών και τραπεζίτες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν Έλληνες. Την ίδια χρονιά από τις 6.507 βιομηχανίες και βιοτεχνίες της Αυτοκρατορίας το 49% ανήκε σε Έλληνες. Το 1914, Έλληνες ήταν το 52% των γιατρών, το 49% των φαρμακοποιών, το 52% των αρχιτεκτόνων, το 37% των μηχανικών και το 29% των δικηγόρων της Αυτοκρατορίας.
