naxos

Κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο και αμέσως διαπιστώνεις ότι πρόκειται για έναν ευλογημένο τόπο. Το βουνό ευωδιάζει από τα άγρια βότανα. Η θέα προς τη θάλασσα κόβει την ανάσα και τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια του χωριού σε προσκαλούν να το ανακαλύψεις γωνιά γωνιά. Το σχολείο είναι ισόγειο, χτισμένο με πέτρα, όπως και τα περισσότερα σπίτια του χωριού. Κάποτε υπήρχαν πολλά παιδιά εδώ. Σήμερα, σε υποδέχονται μόλις δώδεκα. Η απορία που γεννιέται στο μυαλό σου είναι «Πού πήγαν όλοι;» ή μάλλον «γιατί να αφήσει κάποιος έναν τόπο, που μοιάζει βγαλμένος από ζωγραφικό πίνακα;».