Κι έπειτα, τον Ιανουάριο του 2015, ήρθε η νέα κυβέρνηση. Τα κέντρα κράτησης άνοιξαν, οι συλλήψεις διεκόπησαν, οι αφίξεις νέων μεταναστών και προσφύγων δεκαπλασιάστηκαν τον Απρίλιο, τον Μάιο και τον Ιούνιο του 15, σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες της προηγούμενης χρονιάς. Μα τίποτε άλλο δεν άλλαξε, μεταναστευτική πολιτική δε σχεδιάστηκε, υποδομές δεν δημιουργήθηκαν. Κι ύστερα άρχισε η καταιγίδα: 107.000 τον Αύγουστο (από 6.700 τον προηγούμενο Αύγουστο), 150.000 τον Σεπτέμβριο, 211.000 τον Οκτώβριο. Συνολικά 850.000 αφίξεις έναντι 41.000 την προηγούμενη χρονιά.
Στα 36 μου και έχοντας κάνει 13 χειρουργεία από τραυματισμούς σε επίπεδο πρωταθλητισμού, δεν ξέρω πώς να εξηγήσω σε κάποιον που θα με ρωτήσει γιατί δεν τα παράτησα ποτέ. Ίσως γιατί δεν το σκέφτηκα ποτέ, ίσως γιατί δεν είχα επιλογή.