peripeteia
Διόλου τυχαίο που το προσωπικό φωνάζει την κόμπρα-δραπέτη σερ Χις, όνομα του κακότροπου φιδιού και αυθεντία στην παραπλάνηση, σε ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney.
Ξεκίνησε από τη Σιγκαπούρη τον Φεβρουάριο, αλλά η πανδημία του κοροναϊού δεν τον άφησε να μπαρκάρει πουθενά.
Μόνο που η Ογκρές βρίσκεται στη μέση μιας εξαιρετικά σημαντικής καταδίωξης δύο επικίνδυνων ληστών και δεν μπορεί να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο στην υπόθεση του μικρού. Ίσως γιατί και η ίδια θεωρεί, πως οι παραδοχές του Μαλόν είναι αστείες και ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Η δολοφονία του Βαζίλ θα την ταρακουνήσει και θα διαπιστώσει έντρομη πως όλα τα γεγονότα αποτελούν τους κρίκους μιας περίεργης αλυσίδας, που εκείνη πρέπει να ενώσει για να ανακαλύψει την τρομερή αλήθεια.
Ο Χάνεϊ σε κερδίζει με την αμεσότητα και το χιούμορ του και δεν στέκεσαι στην υπερβολική ευκολία με την οποία καταφέρνει κάθε φορά να ξεφύγει από τους κινδύνους που παρουσιάζονται. Συνειδητοποιείς γρήγορα πως λίγες σκηνές φλερτάρουν με την πραγματικότητα, μα η φιγούρα του πρωταγωνιστή και οι έξυπνες εναλλαγές στις εξελίξεις κατορθώνουν να σε μαγνητίσουν και να τραβήξουν το ενδιαφέρον σου στα ερωτήματα που προκύπτουν για τη Μαύρη Πέτρα και τα σχέδια των κατασκόπων.
Η ιστορία του Κασιώτη freelance εικονολήπτη πολεμικών αποστολών Κάρλος Μαυρολέωντα εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα σε ένα σύννεφο μύθων και σεναρίων, που ταιριάζουν περισσότερο σε κατασκοπευτικά θρίλερ του χόλυγουντ! Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 18 χρόνια από τον περίεργο θάνατό του κι όμως μια ανάμνηση από τις εικόνες του είναι αρκετή, για να θυμηθούμε έναν ακόμη εικονολήπτη που χάθηκε στην προσπάθεια του να καταγράψει, να μεταφέρει και να κάνει γνωστά τα γεγονότα σε όλο τον κόσμο. Σε ένα δωμάτιο των 15 δολαρίων, το 304 του ξενοδοχείου Green's στην πλατεία Saadar, στην καρδιά της πόλης Peshavar του Πακιστάν, εκεί διάλεξε να μείνει στις 23 Αυγούστου 1998, δυο μέρες μετά η πακιστανική αστυνομία τον συνέλαβε με την κατηγορία της κατασκοπείας.