polites
Η δημοσιογραφία θα έπρεπε να θέτει ερωτήσεις και όχι να τις απαντάει. Η άποψη του δημοσιογράφου δεν χωράει στο ρεπορτάζ που κάνει. Η σημερινή ανάγκη για να «πουληθούν περισσότερα φύλλα» και να «καταγραφούν περισσότεροι αναγνώστες διαδικτυακά» έχει πλήξει ανεπανόρθωτα και την ποιότητα της δημοσιογραφίας. Πρέπει να ξαναθυμηθούμε πως για να μεταδοθεί σωστά ένα γεγονός πρέπει να το ζήσεις και να το (εξ)ερευνήσεις όσο καλύτερα μπορείς, ώστε να το κατανοήσει και ο αναγνώστης. Και προ πάντων, πως οι άνθρωποι θέλουν να διαβάζουν για κάτι που τους αφορά, που αγγίζει τη δική τους ζωή.
Ποιος είναι κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας; Είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεσιν στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Είναι ο ελεύθερος νους που δημιουργεί εν αυτονομία και ζει «κατά προαίρεσιν».
Ποιος είναι κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας; Είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεσιν στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Είναι ο ελεύθερος νους που δημιουργεί εν αυτονομία και ζει «κατά προαίρεσιν» αλλά ταυτόχρονα υπακούει εθελότρεπτα στο νόμο και παράγει ατομικά και συνολικά έργα αρετής.
Φτάσαμε στο σημείο ένας απλός πολίτης που εκφράζει τη γνώμη του να χρειάζεται τους Τρεις Σωματοφύλακες; Αναλογίστηκα μερικά πράγματα που χαίρομαι να κάνω. Για παράδειγμα, μου αρέσει να περπατάω από το σπίτι στο γραφείο για να σκέφτομαι. Τώρα θα έπρεπε να συσκέφτομαι μαζί με φίλους σεκιουριτάδες; Μου αρέσει να περπατάω συζητώντας μέσα στο πανεπιστήμιο με συνεργάτες. Τώρα θα έπρεπε να προσθέσουμε δυο-τρεις μπρατσαράδες στην επιστημονική συζήτηση; Μου αρέσει να κολυμπάω τρία χιλιόμετρα μόνος στη θάλασσα, καλοκαίρι-χειμώνα. Κι αν ο σωματοφύλακας δεν ήταν χειμερινός κολυμβητής και πούντιαζε ο καψερός; Θα έπρεπε να με ακολουθούν πρώην ΟΥΚάδες με φουσκωτό;
Έχουμε γεμίσει φωνές που επαναλαμβάνουν σχεδόν με αυθάδεια τα λίγα που ξέρουν, ασχέτως αν αυτά είναι ελλιπή, σε σημείο που αγγίζουν την παραπληροφόρηση. Από ρήσεις που αναπαράγονται λάθος, σε αβάσιμα επιχειρήματα, ανακριβείς στατιστικές και άγνοια για την άλλη όψη κάθε θέματος. Ίσως ισχύει τελικά πως «ο αμαθής είναι σαν το ντέφι: κάνει θόρυβο χάρη στην κενότητά του» (Ο. Μπέτλινγκ). Γιατί ενώ ο μορφωμένος διψάει για περαιτέρω γνώση, ο αμαθής προτιμάει να κηρύττει στους άλλους και να μην παραδέχεται τα λάθη του.
