politikoi

Ζούμε ακόμα υπό συνθήκες οραμάτων και ευχολογίων ή και ιδεοληψιών ή κατανοήσαμε πως λειτουργεί η Γεωπολιτική και η Παγκοσμιοποίηση;
Η θυσία τους ας γίνει σημείο ομόνοιας και ομοψυχίας για τον ελληνισμό και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς να αφήσουμε στην άκρη τη διχόνοια τη δολερή.
Το παράδειγμα της Τζασίντα Αρντερν. Οι επόμενες εκλογές, ίσως είναι η ευκαιρία για κάποιους, να απελευθερωθούν από τα μάγια της Κίρκης.
Από τον "εξωγήινο" Ουεμπανιαμά και την Μακφλάφλιν έως την Τσάι Ινγκ-βεν, τον Ντεσάντις και την Μαργκό Ρόμπι.
Tα μεγάλα κενά ποτέ δεν γεμίζουν επαρκώς με υποκατάστατα και μεθοδευμένους συμβιβασμούς.
O ρωσο-ουκρανικός πόλεμος άλλαξε τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Στην Ελλάδα πότε θα καταλάβουμε ότι πρέπει πλέον όλοι να πορευτούμε διαφορετικά;
Αν η ήδη υπερχρεωμένη Ελλάδα αναγκαστεί να μπει εκ νέου σε καθεστώς αυστηρής εποπτείας και σφιχτής λιτότητας, τότε το μέλλον της χώρας είναι μια χώρα χωρίς μέλλον.
Τα διχαστικά διλήμματα που τόσο τα ζήσαμε στην περίοδο των μνημονίων επιστρέφουν ανελέητα ενόψει της προεκλογικής χρονιάς
Ο μέσος Έλληνας δεν τους πολυδίνει σημασία, αλλά σκέπτεται σαν τον Γάλλο Γρεναδιέρο, πως θα τα βγάλει πέρα.
Το στοίχημα της επόμενης μέρας είναι η αλήθεια στην οποία θα οδηγηθούμε μόνο με την αναγκαία και ειλικρινή αυτοκριτική όλων όσων άσκησαν εξουσία...