προσφυγικό
Η διαχείριση του προσφυγικού ως media event με κυρίαρχη αφήγηση το συναίσθημα μέσα από τα ανθρωπιστικά ρεπορτάζ που δείχνουν τα πραγματικά πρόσωπα των προσφύγων, τις οικογένειες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποτελέσει παράγοντα για να κάμψουν την κοινή γνώμη. Η ευαισθητοποίηση, η προσφορά και ο εθελοντισμός παρά την δυσμενή οικονομική κατάσταση έχουν αγγίξει νέα υψηλά και σε αυτό, θεωρώ, οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος η επίδραση που έχουν τα θετικά δημοσιεύματα και η καθημερνή προβολή.
H ανάληψη των ευθυνών εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών είναι ένα σημαντικό βήμα για τη λύση του προβλήματος. Μία συλλογική θετική στάση της ΕΕ θα άλλαζε σημαντικά τις εξελίξεις και θα βοηθούσε, με τις πολιτικές πρωτοβουλίες, στην αντιμετώπιση του συριακού. Επίσης, οι Ευρωπαίοι μπορούν να έρθουν δυναμικά αντιμέτωποι με τον ίδιο τον Άσαντ και να αφήσουν τα πέντε εκατομμύρια Σύριους στη χώρα τους. Η συμμετοχή των Ευρωπαίων στην ίδρυση ζωνών ασφαλείας εντός συριακού εδάφους θα μείωνε σημαντικά τη ροή των προσφύγων προς το ευρωπαϊκό έδαφος. Έτσι οι Σύριοι δεν θα εγκαταλείπουν τη χώρα τους και θα σταματήσει η αλλοίωση του δημογραφικού στοιχείου της Συρίας.
Ο νομικός και πολιτικός «πολιτισμός» της Ευρώπης μπορεί να μην βλέπει πνιγμένους στο Αιγαίο, εντούτοις καταφέρνει να διακρίνει ανάμεσα σε πρόσφυγες που πρέπει να δεχτούμε, αλλά, εντάξει, μην τρελαθούμε, δεν χωράμε όλοι εδώ, και σε μετανάστες, που αυτή τη στιγμή μας είναι εξ αρχής αχρείαστοι και ανεπιθύμητοι. Δεν γνωρίζω αν η ΕΕ έχει ήδη σκεφτεί να αναθέσει στη Frontex την αρμοδιότητα να τοποθετεί ταμπελάκια στα πτώματα που ξεβράζει η θάλασσα, αλλά δεν βρισκόμαστε μακριά από αυτό το σημείο.
