samarkande

Στις τραγωδίες, η Ειμαρμένη, η Μοίρα, είναι ο τοίχος πάνω στον οποίο συντρίβονται η απληστία, η κενότητα και το θράσος. Σήμερα, ο τοίχος αυτός, λέγεται Πολιτική.

Όπως μου εξήγησε η Ουζμπέκα ξεναγός, η ετυμολογική προέλευση της λέξης Σαμαρκάνδη προήλθε από τη συνένωση της πρόθεσης «εις» με την τοπωνυμία «Μαρκάνδη». Το «Εις Μαρκάνδην» που έλεγαν οι Μακεδόνες όταν έφτασαν στην Κεντρική Ασία κατέληξε στο Σαμαρκάνδη. Ονόματα της μακεδονικής δυναστείας, όπως το Ρωξάνη, είναι και σήμερα κοινότυπα μεταξύ των Ουζμπέκων. Φτάνοντας ο Μέγας Αλέξανδρος στην Σαμαρκάνδη, ένα απο τα ευφορότερα σημεία της Κεντρικής Ασίας, διαπίστωσε ότι περαιτέρω πορεία προς βορράν δεν είχε στρατηγική σημασία, διότι την πεδιάδα διαδέχονταν οι άγονες στέπες που οδηγούν μέχρι τη Μογγολία και τη Σιβηρία. Για αυτό και στράφηκε προς νότο, προς την Ινδία.