taxidia

Στην καρδιά του Αιγαίου. Στους ανέμους... Εκεί που το μελτέμι, σφραγίδα για τα νησιά μας, κάνει την εμφάνισή του το καλοκαίρι και δίνει το στίγμα του.

Άγνωστες λέξεις, μαντάρια, genoa, μαίστρα, καντιλίτσα, δεξίνεμο όρτσα, code zero, μπαλονόσκοτα, τακ, clew, head, πρότονος, επίτονος, βίρα, μάϊνα και ούτω καθεξής με άγχωσαν αρχικώς, αλλά στην πορεία μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω τη θάλασσα, να καταλάβω την αγάπη που έχουν οι καπετάνιοι για αυτή και βέβαια να παραμένω έκθαμβη ακόμα και σήμερα στο πως καταλαβαίνουν το γύρισμα του αέρα, πως κοιτάνε πότε θέλει λάσκα το boom vang, πως παρακολουθούν όλο το πλήρωμα, το συντονίζουν, φροντίζουν για την ασφάλειά τους και καταφέρνουν να κάνουν μια απλή βόλτα έξω από το Φάληρο σε κάτι μαγικό, ενώ συγχρόνως, αν οι μαθητές τους το θέλουν πραγματικά, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι.

Είναι η άλλη Χαλκιδική. Εκείνη που δεν έχει θάλασσα. Που ο τουρισμός της δεν βασίζεται στις παραλίες, στην ηλιοθεραπεία και στα θαλάσσια σπορ. Εδώ στην ορεινή Χαλκιδική - ναι υπάρχει και ορεινή Χαλκιδική - η έμφαση δίνεται στο περπάτημα, στην ιστορία, στην εξερεύνηση μοναδικών τοπίων, στην απόλαυση μοναδικών γεύσεων. Θα ξεκινήσουμε την περιήγησή μας, από τον παραδοσιακό και πανέμορφο οικισμό της Αρναίας.