taxithi
Λίγες ημέρες μετά το ταξίδι μου στη Νότια Ιταλία με τρένα και το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Τόσες διαφορετικές πόλεις και χωριά, τόσα διαφορετικά χρώματα και γεύσεις. Τόσες νέες εικόνες και όμορφες στιγμές που μένουν αποτυπωμένες στο μυαλό και στις φωτογραφίες και που επιστρέφοντας πίσω στην Ελλάδα θα με συντροφεύουν για πολύ καιρό όταν θα κοιτάω το κινητό μου.
Θα σας πάρω μαζί μου σ' ένα ταξίδι, που θα διαρκέσει τριάντα αιώνες, έχοντας στις αποσκευές μας ιστορικά ντοκουμέντα, αναφορές και αποσπάσματα από την ελληνική λογοτεχνία και ποίηση.
Βουδαπέστη! Πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και μία από τις αγαπημένες πόλεις των Ελλήνων (κυρίως το χειμώνα). Δεν είναι τυχαίο που έχω λάβει πάρα μα πάρα πολλά μηνύματα τα τελευταία 2 χρόνια από αναγνώστες του blog αλλά και γνωστούς μου οι οποίοι με ρωτούσαν για τη Βουδαπέστη καθώς είχαν κλείσει τα εισιτήριά τους και ετοιμάζονταν να την επισκεφθούν.
Στα Καλάβρυτα έφτασα βράδυ οδικώς από την Πάτρα, οδηγώντας 20′ στην Ολυμπία οδό και μια ώρα στη δημοσιά Διακοφτό-Καλάβρυτα. Πρωί-πρωί ήμουν πρώτος στον σιδηροδρομικό σταθμό των Καλαβρύτων για να ξανακάνω την διαδρομή (κάθοδο και ανάβαση συνεχόμενα για να την εμπεδώσω) που είχα κάνει, μικρός, στα νειάτα μου και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Την διαδρομή Καλάβρυτα-Διακοφτό με τον οδοντωτό.
