Τεχνες + Πολιτισμος
Ο ελληνικός Προσκοπισμός από το 1910, ακολουθώντας ένα καταξιωμένο πλαίσιο προσωπικής ανάπτυξης των μελών του συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη κίνηση νεολαίας στη χώρα μας η οποία έχει το δικό της παρεμβατικό ρόλο στα κοινωνικά τεκταινόμενα. Ο ελληνικός Προσκοπισμός φέρει μια σημαντική ιστορία καθώς έχει διαδραματίσει και σημαντική εθνική δράση. Οι Έλληνες Πρόσκοποι ήταν αυτοί που παρέλαβαν την πόλη της Αλεξανδρούπολης στο τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και ήταν αυτοί που την παρέδωσαν στον ελληνικό Στρατό ελεύθερη.
Το χορόδραμα, παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Ελλάδα, εντούτοις, στις μέρες μας παραμένει terra incognita. Γιατί στις μεγάλες μουσικές σκηνές της χώρας να παίζονται σε εξουθενωτική επανάληψη, μέχρι τελευταίας πτώσεως, τα κατά τα λοιπά, αξιαγάπητα έργα του Tchaikovsky «η Λίμνη των κύκνων», η «Ωραία κοιμωμένη» ή ο «Καρυοθραύστης», την ίδια στιγμή που περιφρονούνται αδίκως λαμπρά έργα Ελλήνων μουσουργών όπως το «Ποιμενικό» του Αριστοτέλη Κουντουρώφ, «το φυλαχτό των Θεών» του Δημήτρη Λεβίδη, το «Απόλλων και Δάφνη» του Διονυσίου Λαυράγκα, ο «Προμηθεύς» του Θεόδωρου Καρυωτάκη, ο «Σάτυρος και ο Μαρσύας» του Μάνου Χατζιδάκι, η «Θάλασσα του Σκαλκώτα» καθώς και το «Ελληνική Αποκριά» του Μίκη Θεοδωράκη;
