Πριν επιστρέψω προχθές στο σπίτι και διαβάσω το άρθρο του κ. Μαλιχούδη
για τα θύματα που έχουμε κάθε χρόνο στην άσφαλτο, πήρα ταξί και κάθισα στο πίσω κάθισμα προσπαθώντας να κουμπώσω τη ζώνη ασφαλείας η οποία παρακαλώ είχε πρόβλημα και δεν κούμπωνε. «Δεν πειράζει », λέει ο υποτίθεται επαγγελματίας οδηγός, «δε χρειάζεται». Δε μπόρεσα να συγκρατηθώ,
-«Ξέρετε πόσοι τραυματισμοί υπάρχουν από πίσω καθήμενους επιβάτες χωρίς ζώνη»;
- «Nαι;» μου απαντά, μάλλον ειρωνικά.
Την περασμένη εβδομάδα σε μπλόκο των αγροτών στην Χαλκηδόνα, οι αγρότες μοίραζαν... φιάλες με κρασί στους διερχόμενους οδηγούς. Έλεος!
Λάθη κάνουμε όλοι, οδηγοί και πεζοί. Όταν όμως οδηγείς μοτοσυκλέτα ή μοτοποδήλατο και κινείσαι στο αντίθετο ρεύμα και υβρίζεις τον αντιθέτως ερχόμενο οδηγό επειδή σου κορνάρει, τότε κάτι δεν πάει καλά. Όταν ποδηλάτης παραβιάζει τον ερυθρό σηματοδότη γιατί νομίζει ότι το κόκκινο δεν τον αφορά, κάτι επίσης δεν πάει καλά. Όταν κάνεις τυφλή τριπλή προσπέραση στη στροφή και φλερτάρεις με τον Άγιο Πέτρο αλλά παίρνεις και άλλους στο λαιμό σου που δεν ήθελαν τέτοιο φλερτ, τότε κάτι δεν πάει καλά. Όταν είσαι πεζός και πετάγεσαι εν μέσω οδοστρώματος τρέχοντας για να προλάβεις το απέναντι διερχόμενο λεωφορείο, κάτι δεν πάει καλά.
Μία συχνή εικόνα είναι αυτή της μητέρας στη θέση συνοδηγού που φοράει ή δε φοράει ζώνη και κρατά το παιδάκι στην αγκαλιά της. Aς χρησιμοποιήσω ένα γνωστό παράδειγμα του Ιαβέρη: Αν τρέξει ο μέσος άνθρωπος που αναπτύσσει ταχύτητα γύρω στα 25χλμ/ώρα και πέσει σε ένα τοίχο, ασφαλώς θα τραυματισθεί. Τι θα συμβεί στο παιδί όταν γίνει σύγκρουση με ταχύτητα πενήντα και εξήντα χιλιομέτρων την ώρα όταν λόγω των δυνάμεων θα εκτοξευθεί προς τα εμπρός; Aφήνω το ενδεχόμενο του τι θα γίνει αν ανοίξει και ο αερόσακος του συνοδηγού. Τι θα συμβεί σε περίπτωση σύγκρουσης ή ξαφνικού φρεναρίσματος στην κυρία συνοδηγό που αντί να κάθεται δεμένη στο κάθισμα χωρίς περιττές κινήσεις, αυτή σκύβει και ψάχνει στα πόδια της για να βρει την σακούλα με τα κουλουράκια;
Eίμαστε λαός που υποφέρει στο πεδίο της οδικής ασφάλειας. Είμαστε αλά καρτ απείθαρχοι και αμφισβητίες εντός Ελληνικής επικράτειας, ειδικοί στην πυραυλική τεχνολογία, στην πυρηνική σχάση, ειδικοί στην αναχαίτιση αεροσκαφών που παραβιάζουν το FIR Αθηνών, ιατροί και άλλα πολλά αλλά κυρίως είμαστε γεννημένοι» οδηγάρες. Κατά δεύτερον, δε γνωρίζουμε τον ΚΟΚ. Το εκπαιδευτικό σύστημα δε μας «στρίμωξε» ούτε μας δίδαξε ποτέ την οδική ασφάλεια από την καλή και την ανάποδη. Βλέπει το παιδί τους γονείς να φορούν πάντα ζώνη, φοράει και αυτό λόγω προτύπων. Χαρακτηρίζει με κοσμητικά επίθετα ο γονεύς δεκαπέντε οδηγούς σε οδηγική απόσταση ενός χιλιομέτρου, κάπως έτσι θα μάθει και το παιδί. Τι χρειάζεται για να ξεφύγουμε από το τέλμα;
Χρειάζεται εισαγωγή της οδικής ασφάλειας από το δημοτικό σχολείο με αρκετές διδακτικές ώρες κάθε εβδομάδα και με κλιμάκωση των γνώσεων στην πορεία του γυμνασίου και λυκείου, ώστε όταν ενηλικιωθεί η πρώτη γενιά μαθητών να έχουμε την πρώτη φουρνιά οδηγών που θα τους έχει γίνει δεύτερη φύση η οδική ασφάλεια, θα συμπεριφέρονται σωστά στον δρόμο και κυρίως θα αντιμετωπίζουν ως αντικοινωνικό όποιον οδηγεί νομίζοντας ότι είναι ο ιππότης της ασφάλτου.
Προσωπική άποψη, ένα σημαντικό ποσοστό οδηγών δεν θα έπρεπε να κατέχει άδεια οδήγησης παρόλο που με κάποιο τρόπο πέτυχε στις εξετάσεις ικανότητος. Ένα βήμα είναι η επανεξέταση της οδηγικής ικανότητος, ας πούμε μετά από τριετία ή πενταετία από τη λήψη του διπλώματος με αυξημένο βαθμό δυσκολίας στην εξέταση. Φυσικά στο βασίλειο της διαφθοράς αυτό θα θεωρηθεί μία χρυσή ευκαιρία για νέες αρπαχτές. Υπάρχουν τρόποι για να γίνει αδιάβλητη η εξέταση, θέλουμε πραγματικά να τις κάνουμε αδιάβλητες; Και το ερώτημα, τι ακριβώς περιλαμβάνει ο όρος ικανότητα; Όταν βλέπεις οδηγό σε οδό ταχείας κυκλοφορίας και έχει το ένα χέρι με το κινητό στο αυτί, με το άλλο χέρι τρώει μπανάνα και πάνω στο τιμόνι έχει ανοιγμένη ατζέντα ενώ κινεί το τιμόνι με τους... αγκώνες, μήπως το ζήτημα ξεφεύγει από τα πλαίσια της οδηγικής συμπεριφοράς και ανήκει στην αρμοδιότητα ειδικών ερευνητικών ινστιτούτων;
Πρέπει να ιδρυθεί νέος φορέας με σύμπραξη κρατικών υποδομών και ιδιωτών που θα πραγματοποιεί σεμινάρια οδηγικής ασφάλειας για πολίτες με κλήρωση ώστε κάθε έτος να καλούνται χιλάδες πολίτες σε αυτά και η παρουσία τους να είναι υποχρεωτική. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην εκμάθηση παροχής στοιχειωδών πρώτων βοηθειών για τα θύματα τροχαίου και να εξηγείται τι επιτρέπεται να κάνει ένας πολίτης σε αυτό το πεδίο μέχρι την άφιξη του ασθενοφόρου και τι δεν επιτρέπεται να κάνει, όπως μετακίνηση τραυματία που δύναται να του προκαλέσει σοβαρές σωματικές βλάβες αν δε γίνει με μέθοδο που μπορεί να εφαρμόσει μόνο επαγγελματίας διασώστης.
Υπάρχουν πλέον αρκετές εφαρμογές και στο διαδίκτυο για να ασχοληθεί κάθε ενδιαφερόμενος με το θέμα οδική ασφάλεια. Μέχρι τότε, τα βασικά: Όλοι οι επιβάτες πρέπει να φορούν ζώνη, όχι αλκοόλ, συμμόρφωση προς τους ερυθρούς σηματοδότες και τις πινακίδες STOP, χαμηλή ταχύτητα εντός κατοικημένων περιοχών, προσοχή στους πεζούς - ειδικά στους ελλιπώς φωτισμένους δρόμους. Επιμελή συντήρηση του οχήματος. Προστασία των παιδιών με τα ειδικά καθίσματα όπως προβλέπονται από τον ΚΟΚ. Χρήση bluetooth στην οδήγηση, ούτε αυτό είναι πανάκεια διότι και έτσι αποσπάται η προσοχή αλλά τουλάχιστον στην κρίσιμη στιγμή ο οδηγός θα έχει και τα δύο χέρια στο τιμόνι για αντίδραση και δεν θα μειώνει την περιφερειακή του όραση. Αποφυγή αντεγκλήσεων με άλλους οδηγούς, λόγω της γενικότερης κατάστασης τα πνεύματα είναι αρκετά οξυμένα, υπάρχουν πολλά περιστατικά συμπλοκών μεταξύ οδηγών που εξελίχθηκαν σε χειροδικίες με σοβαρούς τραυματισμούς. Οι πεζοί να χρησιμοποιούν τις διαβάσεις όπου υπάρχουν και κυρίως να μην αφαιρούνται από την χρήση κινητών. Για τους ποδηλάτες, τα προβλεπόμενα φώτα για να τους βλέπουν οι οδηγοί τις νυχτερινές ώρες.
Και ένα κεράκι κάθε τόσο στον Άγιο Χριστόφορο. Βοήθειά μας!