Τις τελευταίες μέρες όλο και πληθαίνουν οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την έξοδο ή μη της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενόψει και του επερχόμενου δημοψηφίσματος στις 23 του μήνα. Πολλοί είναι εκείνοι που θα αναρωτιούνται αν υπάρχει δυνατότητα τέτοιου είδους δημοψηφίσματος στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλοι πάλι, με τη σιγουριά της Πυθίας (;;), θεωρούν ότι το οποιοδήποτε αποτέλεσμα στο εν λόγω δημοψήφισμα δε θα επηρεάσει το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι ψίθυροι για το δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία είχαν αρχίσει ήδη από το 2012, όταν πολλές φορές ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Κάμερον είχε διαψεύσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος τότε, αλλά δεν είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο διεξαγωγής δημοψηφίσματος στο μέλλον - που τώρα έφτασε - για τη θέση της Βρετανίας στην Ε.Ε. Ανατρέχοντας, επίσης, στο απώτερο παρελθόν θα δούμε ότι είχε διεξαχθεί δημοψήφισμα στη Βρετανία εν έτει 1975 σχετικά με την παραμονή της χώρας ως μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.
Επανερχόμενοι στο παρόν και ρίχνοντας μια ματιά στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα δούμε ότι στο άρθρο 50 αυτής αναφέρεται το δικαίωμα των κρατών μελών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την παραμονή τους στην Ένωση, σύμφωνα και με τις συνταγματικές επιταγές στο εσωτερικό τους. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ;ότι το κράτος μέλος οφείλει να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την πρόθεση του να αποχωρήσει από την Ε.Ε. και κατόπιν ακολουθεί μια περίοδος περίπου δύο ετών - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιμηκυνθεί η συγκεκριμένη περίοδος - όπου καθορίζονται οι διαδικασίες αποχώρησης αλλά και οι κατευθυντήριοι άξονες για τη μελλοντική σχέση του κράτους με την Ε.Ε. Επιπλέον, το κράτος που θέλει να αποχωρήσει πρέπει να εξασφαλίσει τη στήριξη του 72% των υπολοίπων κρατών μελών της Ένωσης που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωβουλής.
Πέρα όμως από τα πιο νομικοτεχνικά στοιχεία για τη διεξαγωγή του εν λόγω δημοψηφίσματος το ενδιαφέρον όλων στρέφεται, όπως είναι αναμενόμενο, στο αποτέλεσμά του και τις συνέπειες στην περίπτωση της εξόδου της Βρετανίας από την Ένωση. Είναι γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτόγνωρη διαδικασία και ως εκ τούτου είναι απροετοίμαστη για την επόμενη μέρα, έχοντας φυσικά την ελπίδα ότι δε θα χρειαστεί να μπει σε εφαρμογή η διαδικασία αποχώρησης της Βρετανίας. Οι επιπτώσεις της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ε.Ε. θα είναι πολλές και σε ποικίλους τομείς.
Έτσι, το Ηνωμένο Βασίλειο θα αρχίσει την επαναδιαπραγμάτευση των ευρωπαϊκών συμφωνιών σε ποικίλα ζητήματα όπως οι ποσοστώσεις στην αλιεία, η νομοθεσία σχετικά με τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες αλλά και τα πρότυπα υγείας και ασφαλείας που θεσπίστηκαν εδώ και 50 χρόνια περίπου. Επιπλέον, θα αρχίσει η διαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών της Βρετανίας με όλο τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και η συζήτηση για τη μετεγκατάσταση ευρωπαϊκών σωμάτων που έχουν την έδρα τους στην Αγγλία όπως η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών. Και ενώ αυτές οι συνέπειες αφορούν τις σχέσεις της χώρας με τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, στο εσωτερικό της θα έρθει αντιμέτωπη με συνέπειες στον οικονομικό τομέα με ευρύ αντίκτυπο τόσο στο καθημερινό βιοτικό επίπεδο των πολιτών της όσο και σε σχέση με εξαγωγές σε άλλα κράτη και όχι μόνο. Επίσης θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πτώση του τουρισμού, την αύξηση της ανεργίας, την πτώση του μέσου μισθού αλλά και συνέπειες στο θέμα της μετανάστευσης, όπου ως γνωστόν η Αγγλία είναι προορισμός μεγάλου αριθμού οικονομικών μεταναστών.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μια πιθανή έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε. θα λέγαμε ότι θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου καθώς και άλλες χώρες θα καταφύγουν στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος αντιδρώντας στην πολιτική της Ένωσης, κυρίως στον οικονομικό τομέα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια λιτότητας πληθαίνουν οι φωνές ευρωσκεπτικιστών που θεωρούν λύση στο πρόβλημα την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η λύση και οι απαντήσεις στα ερωτήματα όλων, για το τι μέλλει γενέσθαι και πώς ή αν θα επηρεαστεί η καθημερινότητά μας, θα απαντηθούν την επόμενη μέρα ή το αμέσως επόμενο διάστημα του δημοψηφίσματος. Για ένα πράγμα όμως πρέπει να είμαστε σίγουροι. Σε περίπτωση εξόδου της Βρετανίας από την Ένωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά, σε μια περίοδο σίγουρα εσωστρέφειας, όπου το κέντρο βάρους από την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης θα μετατοπιστεί στον πυρήνα των ιδεών και της πολιτικής της Ε.Ε. Σίγουρα μετά από μια τέτοια κρίση στο εσωτερικό της, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θα είναι ποτέ πια ίδια με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα κράτη μέλη.