Είχα την τύχη να γεννηθώ σε μια δημοκρατική κοινωνία. Όσο μπάχαλο κι αν μπορεί να γίνει- και είναι μπάχαλο αυτήν την εποχή- δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από μία υγιή δημοκρατία. Καθώς κλείνει αυτή η ταραγμένη χρονιά, θα ήταν ίσως χρήσιμο να σκεφτούμε πώς πρέπει να την διαφυλάξουμε, πώς πρέπει να ασκούμε όλα τα δικαιώματα που προβλέπει και φυσικά να μην τη θεωρούμε δεδομένη.
Όταν η Αμερικανίδα Γερουσιαστής Dianne Feinstein έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεση της Γερουσίας για τα βασανιστήρια ένιωσα ταυτόχρονα και σοκ και αποστροφή για το πως τελικά περιγραφόταν η αμερικανική δημοκρατία αλλά και συγκίνηση για την επιμονή της Γερουσιαστού να αποκαλύψει την αλήθεια.
Η Αμερική βασάνισε ανθρώπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Και υπήρχαν πια αποδείξεις.
Μπορούμε να συζητήσουμε για το αν θα μπορούσαμε αλλιώς να αποσπάσουμε πληροφορίες για να αποτρέψουμε άλλες επιθέσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ, γιατί δεν δοκιμάσαμε κάποιον άλλο τρόπο. Αυτό που είναι αναμφισβήτητο, είναι το πόσο μεγάλο ήταν αυτό το χτύπημα για την εικόνα της Αμερικανικής Δημοκρατίας και την ηθική διάσταση που συχνά επικαλούμαστε.
Δεν είναι μυστικό ότι ο πρώην Αντιπρόεδρος Ντικ Τσένεϊ, δεν ήταν ποτέ η συμπάθεια μου. Και θα παραδεχτώ ότι όταν τον είδα ξανά να στα τηλεοπτικά πάνελ που στήθηκαν για την έκθεση της Γερουσίας για τα βασανιστήρια, η πρώτη μου αντίδραση ήταν γιατί του απευθύνουν το λόγο; Δεν θα έπρεπε να δικάζεται τώρα για παραβίαση του διεθνούς δικαίου;
Φυσικά και πρέπει να δικαστεί. Ζούμε σε μία δημοκρατική χώρα! Αλλά,πρέπει επίσης να παραδεχτώ ότι την ίδια στιγμή ήμουν περίεργος να δω τι θα είχε να απαντήσει.
Να τος λοιπόν, με όλη του την υπεροψία, να υπερασπίζεται τα βασανιστήρια ή όπως τα αποκάλεσε «τις έντονες τεχνικές ανάκρισης, όπως τον εικονικό πνιγμό και τα κλύσματα- για τα οποία είπε ότι γίνονταν για ιατρικούς λόγους. Αλήθεια; Δεν πήρε τίποτα πίσω, υποστήριξε ότι είχε γίνει.
Δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ ότι ήρθε ίσως η ώρα, ο Αντιπρόεδρος Τσένεϊ, να υπερασπιστεί τις πράξεις του, όχι στο Fox News αλλά σε ένα δικαστήριο.
Ας το παραδεχτούμε, το να βάλουμε στο μικροσκόπιο τις δικές μας ενέργειες, ρισκάρουμε, άλλοι υποστηρίζουν ότι βάζουμε σε κίνδυνο ή και καταστρέφουμε την CIA, ότι ανοίγουμε μια κονσέρβα με σκουλήκια, που καλύτερα θα ήταν να παραμείνει κλειστή. Τα διλήμματα μιας ελεύθερης κοινωνίας είναι πολλά, και αυτό είναι ένα από αυτά. Και τα διλήμματα μιας ελεύθερης κοινωνίας είναι αμφιλεγόμενα και ριψοκίνδυνα. Αλλά δεν πρέπει ποτέ γι' αυτό το λόγο να τους γυρίζουμε την πλάτη, να σιωπήσουμε.