Το 2014 ήρθε στο φως της δημοσιότητας ο αριθμός των εξωχώριων εταιρειών (offshores) οι οποίες είναι ελληνικών συμφερόντων. Αυτές υπολογίσθηκαν στις 23000 περίπου.
Κατά την απογραφή του ελληνικού πληθυσμού έτους 2011, ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός της χώρας ανήλθε σε 4.586.636 άτομα (42,4% του συνόλου του μόνιμου πληθυσμού). Κατ' αντιστοιχία δηλαδή αναλογούν 5 εξωχώριες εταιρείες ανά 100 οικονομικά ενεργούς Έλληνες. Pas mal. Not bad at all.
Υπό τις παρούσες συνθήκες έντονης Βυζαντινής σήψης και διαφθοράς, όταν ακούει κάποιος τον όρο «εξωχώρια εταιρεία» κατευθείαν πάει το μυαλό του στη φοροδιαφυγή, και στην απόκρυψη πλούτου από παράνομες δραστηριότητες. Βέβαια όσοι διαθέτουν offshore δεν είναι διεφθαρμένοι-φοροφυγάδες. Είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι παράνομο να διαθέτει κάποιος offshore εταιρεία. Παράνομο είναι να κρύβει κάποιος μαύρο χρήμα στις offshore.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Transparency International η Ελλάδα το 2015 βρισκόταν στην 45η θέση παγκοσμίως σε επίπεδα διαφθοράς.
Το 2010, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Συνόδου για την Ηθική («Global Ethics Summit») που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, ένας υψηλόβαθμος τότε αξιωματούχος του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωσε μεταξύ άλλων: «... από εδώ και στο εξής, οι ΗΠΑ θα φέρουν ενώπιον της Δικαιοσύνης την (παγκόσμια) διαφθορά με εντεινόμενο και αυστηρό τρόπο... η (παγκόσμια) διαφθορά είναι θέμα Εθνικής Ασφάλειας για τις ΗΠΑ...».
Ήταν, ίσως, η πρώτη φορά που συνδέθηκε η παγκόσμια διαφθορά ως κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια μίας χώρας. Και ποιας χώρας...
Έκτοτε, η καταπολέμηση της ξένης διαφθοράς έχει καταστεί βασικός πυλώνας - στόχος της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα: «...the United States views corruption as a growing threat to the national security of our country and allies around the world..»
Μία από τις πιο γνωστές Αμερικανικές Ομοσπονδιακές νομοθεσίες για την ξένη διαφθορά είναι η Foreign Corrupt Practices Act (FCPA). Στα ελληνικά (!) μεταφρασμένη από το επίσημο Αμερικανικό Υπουργείο
Δικαιοσύνης βρίσκεται εδώ.
Η FCPA ασχολείται ακριβώς με αυτό που αναφέρει: με αξιόποινες πράξεις δωροδοκίας-διαφθοράς-ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ. ξένων αξιωματούχων (μη-Αμερικανών) όταν αυτοί επηρεάζουν με τις ενέργειές τους ή με τις μη-ενέργειές τους την απόφαση για συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ας σημειωθεί πως σύμφωνα με τις συνθήκες που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ μέσω του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD) η παραπάνω συνθήκη έχει εφαρμογή σε όλες τις χώρες μέλη του OECD... δηλαδή και στην Ελλάδα (;)...
Ο επίσημος ορισμός του «ξένου αξιωματούχου» (Foreign Official) σύμφωνα με την FCPA είναι ο εξής:
«...any officer or employee of a foreign government or any department, agency, or instrumentality thereof, or of a public international organization, or any person acting in an official capacity for or on behalf of any such government or department, agency, or instrumentality, or for or on behalf of any such public international organization....»
Ας γίνουν τρεις παρατηρήσεις στον παραπάνω ορισμό:
1. Ο παραπάνω ορισμός αναφέρεται σε οποιονδήποτε (ας επαναληφθεί: οποιονδήποτε) ξένο αξιωματούχο: είτε ανώτερος, είτε ανώτατος κρατικός λειτουργός. Εν ολίγοις, όσο ψηλά και να βρίσκεται (ας επαναληφθεί: όσο ψηλά και να βρίσκεται).
2. Ο παραπάνω ορισμός δεν ξεχωρίζει αν ο «ξένος αξιωματούχος» είναι κρατικός υπάλληλος ή πολιτικό πρόσωπο. Αυτό είναι αδιάφορο (ας επαναληφθεί: είναι αδιάφορο αν πρόκειται για κρατικό υπάλληλο ή πολιτικό).
3. Στον παραπάνω ορισμό δεν αναφέρεται η μέθοδος/τρόπος/διαδικασία μέσω της οποίας γίνεται η διακίνηση του «βρώμικου» χρήματος. Εξυπακούονται οι offshore εταιρείες οι οποίες συνήθως λειτουργούν ως το «όχημα» διακίνησης του «βρώμικου» χρήματος.
Για την εφαρμογή της FCPA συνήθως δραστηριοποιείται μία άλλη υπηρεσία.
Το είδαμε πρόσφατα να συμβαίνει στο σκάνδαλο της FIFA.
Η FCPA είναι η νομοθεσία-αίτιο πίσω από την οποία βρίσκεται η διάτρηση του τραπεζικού απόρρητου των Ελβετικών τραπεζών, αλλά και της κατάρρευσης του απόρρητου των νήσων Cayman.
Πολύ απλά: δε μπορεί πλέον κανείς να κρύψει «βρώμικα» χρήματα... Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί και θα τιμωρηθεί. Αν όχι στην Ελλάδα, όπου «ορισμένα» εγκλήματα παραγράφονται, τότε ίσως από τις αρχές άλλων χωρών.
Υπό τις παραπάνω συνθήκες, και εφόσον υπάρχει «βρώμικο» ελληνικό πολιτικό προσωπικό που πιθανώς ενεπλάκη σε θέματα διαφθοράς, ξέπλυμα μαύρου χρήματος-offshores, δωροδοκίας κλπ. τότε, αν υπάρξει προσπάθεια συγκάλυψης μέσω παραγραφής ή άλλης νομικής τρύπας όπως η διάταξη που απεσύρθη πρόσφατα έχοντας λίγες ώρες δημοσίευσης στο ΦΕΚ, δημιουργείται ο κίνδυνος να στοχοποιηθεί εμμέσως η χώρα μας μέσω αυτών των «βρώμικων» Ελλήνων πολιτικών ως επικίνδυνη για την Εθνική Ασφάλεια άλλων χωρών. Ορισμένες χώρες τα θέματα της Εθνικής τους Ασφάλειας τα παίρνουν πολύ σοβαρά. Επίσης, σε ορισμένες χώρες τα αδικήματα δεν παραγράφονται όσα χρόνια και να έχουν περάσει.
Η διαφθορά αγγίζει πλέον το στενό πυρήνα της επιβίωσης και υπόστασης του Έθνους μας.
Η ελληνική διαφθορά αποτελεί έμμεση απειλή για την Εθνική Ασφάλεια της χώρα μας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται: ως εν δυνάμει εσωτερική απειλή.
Στο Σύνταγμα της Ελλάδος υπάρχουν σχετικές διατάξεις περί Εθνικών Απειλών.
Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Ως Έλληνες διατελούμε, τώρα και μελλοντικά, το νομικό δικαίωμά μας ώστε να διασφαλισθεί η επιβίωση των παιδιών μας σε ένα Έθνος ελεύθερο και ανεξάρτητο από οποιαδήποτε απειλή. Εσωτερική ή εξωτερική. Έμμεση ή άμεση. Καμία νομική παγίδα περί παραγραφής/κάλυψης ολίγων ωρών κλπ. δεν θα πρέπει να προστατέψει μελλοντικά αυτούς/ές που απειλούν το Έθνος μας.
Είτε το Έθνος θα εξαφανίσει τη διαφθορά, είτε η διαφθορά θα αφανίσει το Έθνος.
ΥΓ. Μόλις «έκλεισε» το παρόν άρθρο ήρθε και μία ολόφρεσκη σχετική είδηση: η δικηγορική εταιρεία Mossack Fonseca η οποία έγινε γνωστή από τη λίστα των Panama Papers και τις offshore που διαχειριζόταν ανακοίνωσε ότι κλείνει 3 γραφεία της σε φορολογικούς παράδεισους και εγκαταλείπει τους πελάτες της σε άλλους δύο... Τα απόνερα αυτής της ενέργειας ίσως τα ζήσουμε στην Ελλάδα;