BLOGS
Όλα αυτά τα χρόνια, με μικρές «διακοπές» και «παύσεις» προκειμένου να εργαστεί για Γερουσιαστές όπως ο Πωλ Τσόγκας, μετέπειτα υποψήφιος Πρόεδρος και την Ολυμπία Σνόου, ή να στηρίξει άλλα πρόσωπα ελληνικής καταγωγής που κατέρχονταν στον στίβο της πολιτικής, ποτέ δεν έπαψε να μυείται. Πάντα στην πρώτη γραμμή της εκκλησιαστικής διπλωματίας δίπλα και παρά τω πλευρώ του Father Alex... Αθόρυβα.
Αφηγητής της ιστορίας μας ο καπετάν Νικήτας Ηλία Σκευοφύλακα, μικρό παιδί έζησε και τις δυο τραγωδίες και μεγάλωσε μέσα στα βαπόρια, στα γραφεία και τις αποθήκες τις εταιρίας Κάσος nav. στο λιμάνι της Σύρου. Ο γενικός διευθυντής της εταιρίας Ιωάννης Τηνιακός, άνθρωπος-διαμάντι όπως μας λέει ο καπετάν Ηλίας, τον φρόντισε κυριολεκτικά σαν παιδί του, τον κυνηγούσε για να διαβάζει και να γίνει καπετάνιος, τον έμαθε να γίνει άξιος, φιλότιμος, τίμιος, ένας αληθινός ναυτικός.
Ο Phineas Gage υπέστη σοβαρότατο ατύχημα στη δουλειά του, όταν, στην προσπάθειά του να πυροδοτήσει έναν εκρηκτικό μηχανισμό, του σφηνώθηκε μια τεράστια σιδερόβεργα στο κεφάλι. Το σίδερο -το οποίο είχε διάμετρο τρία και κάτι εκατοστά, μήκος ένα μέτρο και βάρος έξι κιλά- μπήκε από το αριστερό κάτω μέρος του προσώπου του, πέρασε πίσω από το αριστερό του μάτι και η άκρη του βγήκε από το μπροστινό πάνω μέρος του κρανίου του. Παρ' όλα αυτά, ο Phineas σηκώθηκε αμέσως μετά την έκρηξη, σαν να μη συνέβη τίποτα, και -με τη σιδερόβεργα σφηνωμένη- πήγε έως το σπίτι του.
Οι συναισθηματικά έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν πόσο σημαντικό είναι να επιζήσουν για να πολεμήσουν και την επόμενη μέρα. Σε μια σύγκρουση, τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα σε κάνουν να γίνεσαι να αποφασιστικός και σε βάζουν σε μια μάχη που μπορεί να σε αφήσει σοβαρά «τραυματισμένο». Όταν ανταποκρίνεσαι στα συναισθήματά σου, μπορείς να διαλέγεις τις μάχες σου πιο προσεκτικά και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου την κατάλληλη στιγμή.
Το όνομα του, σε προϊδεάζει, σε προετοιμάζει να ξέρεις πού πας: στην Μάνη, τον ξερό και άνυδρο τόπο με τους βράχους και τις πέτρες που σκίζουν το έδαφος. Παιδί αυτού του τόπου είναι ο Κότρωνας, ένας παραθαλάσσιος οικισμός υπόδειγμα της παραδοσιακής μανιάτικης αρχιτεκτονικής, χτισμένος στο μυχό ενός προφυλαγμένου από τον βοριά όρμου, στις τελευταίες απολήξεις του Ταϋγέτου.
Όλοι έχουμε ακούσει (ή δει από πρώτο χέρι) ανθρώπους να κάνουν τα πιο περίεργα πράγματα στη δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι δε χρειάζεται να κάνεις πραγματικά ακραίο (όπως το να πετάξεις μια καρέκλα από το παράθυρο ή να σηκωθείς και να φύγεις στη μέση μιας παρουσίασης) για να βλάψεις την καριέρα σου. Όσο ταλαντούχος κι αν είστε κι άσχετα με το πόσα έχετε επιτύχει, υπάρχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές που αυτομάτως αλλάζουν τον τρόπο που σας βλέπουν οι άλλοι και σας κατατάσσουν σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.
Δυστυχώς η αλήθεια μαρτυρά ότι ο ρόλος των διανοουμένων στην σύγχρονη εποχή του νεοφιλελευθερισμού των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών, έχει αλλοιωθεί και τώρα πια σωπαίνουν. Αυτοί οι κάτοχοι των μορφωτικών προνομίων είναι που παράγουν και αναπαράγουν την ιδεολογία και τον ηθικό κώδικα που υπαγορεύει η καθεστηκυία τάξη.
Η πολιτική αβεβαιότητα, η δημογραφική άνοδος, η κλιματική αλλαγή και η αστικοποίηση βάζουν Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική σε αχαρτογράφητα ύδατα. Η ήδη υπάρχουσα αποσάθρωση επηρεάζεται αρνητικά από τα προβλήματα που σχετίζονται με τους υδάτινους πόρους. Οι συνθήκες διαβίωσης αναμένεται να υπονομευθούν καθώς σχετίζονται με την πρόσβαση στο νερό. Οι κοινωνίες που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα γίνονται τρωτές, ευμετάβλητες, ενώ ευνοείται η διάδοση εξτρεμιστικών στοιχείων.
Όπως είπαμε οι πόρνες κατανέμονταν στις μπούκες ανάλογα με την ηλικία τους. Οι γερασμένες πόρνες -γριές θεωρούνταν οι γυναίκες από 40 ώς 50 χρόνων- έμεναν στα κατσικάδικα. Έτσι αποκαλούσαν λόγω της βρόμας του το παλιότερο κτίριο -το πρώτο που χτίστηκε. Βρομερό, υγρό, σκοτεινό με σαραβαλιασμένες σκάλες. Θλιβερό σαν τις ενοίκους του, που συχνά δεν είχαν λεφτά ούτε για να φάνε. Παρόλο το φτιασίδωμα και την καραμπογιά και παρόλο που ήταν οι φτηνότερες, κανένας δεν τις ήθελε. Κάποιες πονόψυχες πόρνες τους έστελναν κάπου κάπου κανέναν πελάτη.
Η Κούλα ήταν ναρκομανής και από τον φόβο της μην τον χάσει, τον έθισε στην ηρωίνη. Την ώρα που κοιμόταν, του φύσαγε στα ρουθούνια μ' ένα γιούφι (κάτι σαν καλαμάκι) τη φοβερή σκόνη. Ύστερα από τέσσερις πέντε νύχτες ο Δελιάς έγινε πρεζάκιας, χωρίς να το καταλάβει. Σηκώθηκε ένα πρωί με κρυάδες, τρεμούλες και κομάρες. Νόμιζε πως ήταν άρρωστος και ζήτησε από την Κούλα να του ρίξει κουβέρτες. Εκείνη προθυμοποιήθηκε να του δώσει μια σκόνη που ήταν δήθεν για τις κρυάδες. Ο Δελιάς συνήλθε. Την άλλη μέρα, άρρωστος πάλι, ζήτησε από μόνος του τη σκόνη. Αυτό ήταν!