demokratia
Έχουμε γεμίσει φωνές που επαναλαμβάνουν σχεδόν με αυθάδεια τα λίγα που ξέρουν, ασχέτως αν αυτά είναι ελλιπή, σε σημείο που αγγίζουν την παραπληροφόρηση. Από ρήσεις που αναπαράγονται λάθος, σε αβάσιμα επιχειρήματα, ανακριβείς στατιστικές και άγνοια για την άλλη όψη κάθε θέματος. Ίσως ισχύει τελικά πως «ο αμαθής είναι σαν το ντέφι: κάνει θόρυβο χάρη στην κενότητά του» (Ο. Μπέτλινγκ). Γιατί ενώ ο μορφωμένος διψάει για περαιτέρω γνώση, ο αμαθής προτιμάει να κηρύττει στους άλλους και να μην παραδέχεται τα λάθη του.
Ηθοποιοί που αναδείχθηκαν σε πολιτικούς, λογογράφοι χωρίς ηθικούς δισταγμούς που έγραφαν κάποτε δύο λόγους - έναν για τον κατηγορούμενο κι έναν για τον κατήγορο στην ίδια δίκη - και μια αδυναμία στον τρόπο παρά στο περιεχόμενο δίνουν μια άλλη εικόνα της πολιτικής στην αρχαία Αθήνα. Ζωντανή, αληθινή, λιγότερο «ηρωϊκή» από αυτό που κάποτε υποθέτουμε και, σίγουρα, όχι τόσο άγνωστη σ΄εμάς.
