Εγκλημα
Προς απόδειξη του προαναφερθέντος φαινομένου, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα περιστατικό που συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια (2012), όταν η Ελλάδα είχε ήδη για τα καλά υποστεί οικονομική καταδυνάστευση. Σε βενζινάδικο, λοιπόν, στην περιοχή του Περάματος, επισκέπτονται Χρυσαυγίτες τον ιδιοκτήτη και τον απειλούν να απολύσει τους 10 Πακιστανούς βενζινοπώλες και να προσλάβει Έλληνες, πράγμα που έπραξε υπό τον φόβο του τραμπουκισμού. Τουτέστιν, μόνο δύο Έλληνες προθυμοποιήθηκαν να πιάσουν δουλειά. Ακράδαντη απόδειξη της αναζήτησης του εύκολου χρήματος και της άνετης ζωής.
Για να διεισδύσει με επιτυχία κάποιος στο περιβάλλον ενός σύνθετου πελάτη με πολλούς υπευθύνους λήψης απόφασης, ο account manager χρειάζεται να δημιουργήσει ένα χάρτη (visual map), κάτι σαν GPS, προκειμένου να φτάσει με επιτυχία στον προορισμό του. Τέτοιοι χάρτες βοηθάνε τον πωλητή να προβεί σε οπτική διαβάθμιση των σχετικών εμπλεκομένων προσώπων επιρροής αλλά και στην απεικόνιση της ενδεχομένης σχέσης μεταξύ των. Ο χάρτης αυτός βοηθά τον account manager να οπτικοποιήσει τη «μεγάλη εικόνα» ενός πελάτη και να αναπτύξει άμεσα πλάνα επί τόπου ή να προσαρμόσει τη στρατηγική του.
Η έννοια της γραφειοκρατίας διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Max Weber και αναφέρεται στη συνηθέστερη µορφή οργάνωσης «που χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτισµό, ιεραρχία, εξουσία, πειθαρχία, κανόνες, καριέρα, καταµερισµό εργασίας, θητεία». Μια άλλη σημαντική θεωρία που αναπτύχθηκε σχετικά με την γραφειοκρατία, ήταν αυτή του Karl Marx. Σε αντίθεση με τον Weber, για τον Marx η γραφειοκρατία δεν αποτελεί μέρος της γενικότερης και αναπόφευκτης συνθήκης του καταμερισμού εργασίας που παρατηρείται σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής.
Μια άλλη λύση για να ξεπεράσεις την αναβλητικότητα είναι να προσπαθείς να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου. Αν αυτές είναι πολλές, να θυμάσαι ότι δεν χρειάζεται να καταπιαστείς με όλες μαζί και να μπερδευτείς. Ιεράρχησέ τες και δεσμεύσου ότι θα φέρεις εις πέρας τουλάχιστον όσες πραγματικά επείγουν. Θα διαπιστώσεις ότι δεν έχουν όλες οι υποχρεώσεις την ίδια βαρύτητα και δεν δημιουργούν όλες το ίδιο άγχος. Μη διστάζεις να ζητήσεις βοήθεια από ανθρώπους που είναι έτοιμοι να την προσφέρουν και βέβαια δώσε μια ανταμοιβή στον εαυτό σου κάθε φορά που καταφέρνεις κάτι.
Να ξεκαθαρίσω τα εξής: είμαι σίγουρος πως ο κ. Ιωαννίδης είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Ο τρόπος (προβληματικός τρόπος, αλλά αυτόν έχουμε) που μετράμε την αριστεία στον ακαδημαϊκό χώρο δηλώνει ότι πρέπει να είναι εξαιρετικός επιστήμονας στον τομέα του, διαπρεπής και δικαίως ονομαστός. Δεν έχω λόγο να μην υποθέσω πως θα είναι αξιοπρεπέστατος στην προσωπική και καθημερινή επαγγελματική του ζωή. Αυτό που λέω, μετά συγχωρήσεως δηλαδή, είναι πως αυτή η μανιέρα τελετουργικού αυτομαστιγώματος μαζί με ένα συγκεκριμένο είδος ειρωνείας, καθώς και η ιδεολογία των στραβοχυμένων φιλοσόφων-βασιλέων (τύπου: είσαι καλός στα pure mathematics; Γίνε υφυπουργός!), ενίοτε γίνεται κουραστική--όσο κι αν τέρπει το κοινό που διψά, παρακαλεί, ικετεύει γι' αυτού του είδους τον λαϊκισμό.
Γιατί βάζουμε πάντα το ατομικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό; Σαν κοινωνία, σαν πολίτες, σαν πρόσωπα, σαν καταναλωτές. Σε όλα. Ακόμα και τώρα θα αναρωτηθεί κάποιος; Ναι, ακόμα και τώρα μετά από 6 συναπτά έτη μνημονίων και σφικτής οικονομικής πολιτικής. Σε μια κοινωνία η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων την καθορίζει. Αλλά και η ιεράρχηση του καθενός από εμάς. Ποιος είναι ο διαχωρισμός που κάνουμε σήμερα; Διαχωρίζουμε το ατομικό, το στενό, του εαυτού μας το συμφέρον από το συλλογικό, της κοινότητας, της κοινωνίας.
