Εγκλημα
Πρέπει να αντισταθούμε. Όχι με βία, όχι με ύβρεις. Με υπόδειγμα ντροπής. Υπάρχει και η ντροπή. Ή θα έπρεπε να υπάρξει. Προτείνω λοιπόν να τιμήσουμε τους εξουσιαστές. Να τους χορτάσουμε μέχρι σκασμού - ή μέχρι να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται - από αυτό που θέλουν να πάρουν. Τιμές. Η Ελλάδα έχει 325 δήμους, σε μια πενταετία ο Πρόεδρος προλαβαίνει να τιμηθεί από όλους. Εμπρός λοιπόν, δήμαρχοι, τι περιμένετε; Οργανώστε τις τελετές σας, καλέστε τρομπόνια και κλαπατσίμπαλα, κινητοποιήστε τα τιμητικά αγήματα των μεραρχιών που εδρεύουν στην περιοχή σας. Τόσοι άλλοι δήμοι το κάνανε, γιατί αργοπορείτε;
Σήμερα υπάρχουν πολλές αντιδράσεις των ομογενών μας για την τακτική των Αλβανών να θάβουν τα αρχαιοελληνικά μνημεία της Νοτίου Αλβανίας και να αναδεικνύουν μόνο τα Ρωμαίικα κυρίως στην περιοχή της Ανδριανούπολης ή Δριυνούπολης. Το 2009, έρευνα Ελλήνων καθηγητών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου αποδεικνύει με στοιχεία απτά ότι η αρχαία πόλη της Δριυνουπόλεως είχε υποστεί παρεμβάσεις από αρχαιολόγους, οι οποίοι αφαίρεσαν δια της βίας αρκετά από τα στοιχεία της ελληνικής καταγωγής της πόλης αλλοιώνοντας, πλαστογραφώντας και παραποιώντας την ελληνική ταυτότητα των αρχαίων μνημείων βαπτίζοντάς τα Ιλλυρικά ή Ρωμαϊκά.
Τα συγκεκριμένα σχήματα έχουν μείνει στην ιστορία ως Κομπίνα Πόντσι. Πιο συγκεκριμένα η πρώτη «πυραμίδα» εμφανίστηκε από το Τσαρλς Πόντσι το 1919 στην Αμερική. Έστησε μια εταιρία-φάντασμα και κατάφερε να πείσει πολλούς να επενδύσουν οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ήθελαν με την προϋπόθεση ότι θα έχουν τα διπλάσια ως κέρδος μέσα σε 90 μέρες. Στο σχήμα συνέρρευσε πλήθος κόσμου, αφού ο Πόντσι κατάφερε να τους πείσει για την «κερδοφορία» της επιχείρησης πληρώνοντας τους πρώτους επενδυτές με τα λεφτά αυτών που έμπαιναν τελευταίοι στη λίστα. Το σχήμα κατέρρευσε μέσα σε έναν χρόνο, αλλά ο Πόντσι κατάφερε να κερδίζει μέχρι τότε 200 χιλιάδες δολάρια την ημέρα.
Μεγάλη σεισμική επικινδυνότητα παρουσιάζουν βέβαια και τα παλιά λιθόκτιστα σπίτια σε ζώνες αυξημένης σεισμικότητας, των οποίων όμως η ενδεχόμενη κατάρρευση θα προκαλέσει πολύ μικρότερο αριθμό θυμάτων από αυτά μιας πολυκατοικίας με πιλοτή. Επομένως η οποιαδήποτε σεισμική ενίσχυση των παλιών οικοδομών για την οποία η Πολιτεία θα πρέπει να λάβει μέτρα είναι ανάγκη να ξεκινήσει από τα παλιά κτίρια με πιλοτή για τους εξής δύο λόγους: (α) Επειδή οι ενισχύσεις περιορίζονται στο ανοιχτό ισόγειο του κτιρίου, δεν υπάρχει ανάγκη προσωρινής μετεγκατάστασης των ενοίκων όπως θα απαιτείτο σε πολυκατοικίες χωρίς πιλοτή (β) Είναι πολύ οικονομικότερη από ενισχύσεις αντίστοιχων κτιρίων με κλειστά ισόγεια, επειδή μπορεί να περιοριστεί μόνο στο ελεύθερο ισόγειο και ενδεχομένως και στη θεμελίωση.
Πέραν των όσων έχουν αναφερθεί ανωτέρω, ο εργαζόμενος δικαιούται σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης από πλευράς εργοδότη και αποζημίωσης απόλυσης, με εξαίρεση την περίπτωση στην οποία απολυθεί εντός του 1ου έτους από την ημερομηνία έναρξης της συμβάσεως, χρόνος που θεωρείται δοκιμαστική περίοδος. Το ποσό που δικαιούται εξαρτάται από το αν ο εργαζόμενος είναι μισθωτός ή ημερομίσθιος αλλά και από τη διάρκεια απασχόλησής του μέχρι την καταγγελία της σύμβασης εργασίας.Αξίζει να αναφερθεί επίσης, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος είναι μισθωτός, ο εργοδότης δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση προειδοποιώντας τον εργαζόμενο σε διάστημα ανάλογο της χρονικής διάρκειας της απασχόλησής του.
Ήρωες της ιστορίας δυο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Μανώλης Περίδης και ο Γιώργος Μανιάτης. Βρέθηκαν και οι δυο στη Λεγεώνα των Ξένων στις αρχές του '60 στην Αλγερία. Κι ενώ ο Μανώλης καμαρώνει για τον μισθοφορικό στρατό και όπως χαρακτηριστικά μας λέει: «από εκεί μέσα έβγαιναν άνθρωποι»! Από την άλλη ο Μανιάτης, σιχάθηκε τη Λεγεώνα και τα έργα της, έτσι το 1961 πραγματοποίησε μια απίστευτη απόδραση, περπάτησε 21 ημέρες μέσα στην έρημο, ενώ εκείνη στιγμή ο δεκανέας Περίδης ήταν στα τάγματα που τον κυνηγούσαν κι αν τον έπιαναν ήταν σίγουρο ότι θα τον εκτελούσαν!
